شهر عزیزم تبریز!

ما تبریزی‌ها مهمان‌نواز نیستیم. ما مهربانی‌های جنوبی‌ها را نداریم. مثل تهرانی‌ها زود با مردم جور نمی‌شویم و گرم نیستیم. مادرم می‌گوید دلیل این رفتار ما آب‌و هوای سرد منطقه‌ی‌مان است، باعث می‌شود اعصابمان کلا داغون شود. اما ما ها سرسختیم، جنگی چیزی بشود می‌توانید روی ما حساب کنید به کمکتان می‌آییم نمی‌گذاریم تنها بمانید، شهر ما شهر تمیزیست، جاهای زیادی از کشور سفر نکرده‌ام، فقط به برخی از شهر های شمالی، تهران و کیش رفته‌ام و به نظرم شهر من از همه پاک‌تر است. شهر من گدا ندارد، انسان‌های بی‌خانمان هم ندارد. راستش دلیل کلی بی‌خانمانیت را نمی‌توانم تصور کنم چون ما شاید حتی با همدیگر هم بداخلاق باشیم اما پشت دوست و فامیل را خالی نمی‌کنیم. یادم می‌آید دایی مادرم در یک اتفاق نامتقربه کل اموالش از جمله خانه‌اش را از دست داد، او سال‌ها در خانه‌ی پدربزرگ مادریم زندگی می‌کرد و پس از مرگ او تمام ۸ خواهر و برادر به فکر برادر نهم بودند قسمتی از سهم خود از ارثیه‌شان را به او دادند و کمکش کردند خانه‌ای نقلی بخرد، با اینکه قطعا هیچ‌وقت در زبان قربان صدقه‌اش نمی‌روند.

ما فارسی را با لحجه‌ی غلیظ صحبت می‌کنیم، حتی منی که مادرم قبل از ترکی برایم فارسی یاد داده است گاهی وقت‌ها کلمات را اشتباه تلفظ می‌کنم. من گاها حرف (ق) را با (گ) قاطی می‌کنم. تقصیر خودم که نیست. من برای تاکید آخر جملات تعجبی و تاکیدی‌ام حرف (با) را اضافه می‌کنم.(ترک‌های ویرگول می‌فهمند چه می‌‌گویم). و امیدوارم کسی ناراحت نشود، با احترام کامل به زبان فارسی، من زبان خودم ترکی را بیشتر دوست دارم. من دوست دارم زبان مادریم را در مدرسه آموزش ببینم که متاسفانه امکانش وجود ندارد البته بهتر است همه‌ی مردم کشور برای وحدت زبان فارسی را یاد بگیرند.

ما ها به تیم زیبای فوتبال تراکتور عشق می‌ورزیم، انگار که بخشی از خانواده‌مان باشد.اعتراف می‌کنم خوشم نمی‌آید دوستانم طرفدار تیم‌های دیگر باشند.(این اتفاق نادر است و اگر کسی تراکتوری نباشد معمولا پرسپولیسی است). البته حال تیم تراکتور الان زیاد توی لیگ برتر خوش نیست. اما حتی اگر این تیم به قعر جدول هم سقوط کند من همچنان تراکتوری خواهم ماند.

معروفترین مکان تفریحی تبریز پارک ائل‌گلی است که کمتر کسی آن را ائل‌گلی صدا می‌زند. ما این پارک را شاه‌گلی صدا می‌زنیم(چون به نظرمان استخر وسط پارک شاه استخر‌های جهان است نه به دلیل اینکه آن را به شاه نسبت بدهیم و حکومت اشتباه تابیر کرده نامش را عوض کرده است.)این پارک بسیار بزرگ و برای خودش یک طبیعت بکر است.

البته کوه کوچک عینالی هم یکی از بخش‌های مورد علاقه‌ی من در شهر است. این کوه توسط شهرداری تبریز دارای چندین راه برای صعود گشته است و بالا رفتن از آن برایمان خوشایند است مخصوصا صبح جمعه‌.

حالا نوبت غذاهای شهر است کوفته‌تبریزی را که همه می‌شناسند انصافا غذای خوش‌مزه ایست. اما من تازگی‌ها فهمیده‌ام خورشت هویج هم مختص تبریز است. اعتراف می‌کنم اوایل باورم نمی‌شد. از اهالی بقیه‌ی شهر‌ها شنیده‌ام که ماها دستپختمان خوب است اما راستش خودم نمی‌توانم نظر بدهم. من هم مثل هر کس دیگری غذای مادرم بیشتر از غذای بقیه دوست دارم.