آرایش جنگی: چگونه برای هر روز، هفته و ماه برنامه مشخصی داشته باشیم؟

از آنجایی که تولد من در ماه اسفند است و فقط چند روز تا شروع سال نو فاصله دارد، همیشه عادت داشتم «تصمیم‌های سال نو» که در ذهن دارم را در روز تولدم یادداشت کنم. می‌خواستم با عملی کردن هر تصمیم، یک هدیه تولد برای سال آینده‌ام آماده کرده باشم. از مطالعه بیشتر و ورزش و اهداف شغلی گرفته تا تصمیماتی درباره زندگی شخصی. اما هر بار که تولد جدیدی می‌رسید مجبور بودم بعضی از تصمیم‌های قبلی‌ها را دوباره یادداشت کنم یا گاهی با بی‌میلی هدف‌های کمتری می‌نوشتم و توقعاتم را از خودم کمتر می‌کردم. (بین خودمان بماند، یک بار هم همه موارد را کپی/پیست کردم!) هرچقدر درس و مشغله‌ها بیشتر می‌شد، بیشتر از اهداف و فعالیت‌های مورد علاقه‌ام فاصله می‌گرفتم. من که عاشق آنها بودم، پس چرا هیچ وقت فرصت مناسب پیش نمی‌آمد؟

کم‌کم دانشگاه هم تمام شد. انگار همه وقت‌های آزاد دنیا را به من داده بودند. اما چیزی تغییر نکرد. فهمیدم که برای رسیدن به آرزوهای کوچک و بزرگ‌ام، به چیزهایی فراتر از یک تصمیم هیجانی در روز تولدم و وقت آزاد نیاز دارم!

من باید معمار می‌شدم! البته نه معمار ساختمان. بلکه معمار زندگی خودم. البته همانطور که ساختن یک خانه مراحل مختلفی دارد، برای رسیدن به هدف هم باید اقدامات مختلفی را مرحله به مرحله انجام دهیم.

قدم به قدم، قلمرو به قلمرو

دلیل شکست خوردن اهداف چیست؟ حقیقت اینجاست که تنها درصد کمی از افراد جامعه برای آینده و هدف‌هایشان برنامه‌ریزی دقیقی می‌کنند. بقیه مردم یا منتظر معجزه کائنات می‌نشینند یا بدون آمادگی قبلی یک دفعه دل به دریا می‌زنند! به همین دلیل، خیلی از آنها موفق به دستیابی به اهدافشان نمی‌شوند. متاسفانه، ثابت شده است که این افراد هدف یا آرزویشان را فقط در ذهنشان پرورش می‌دهند و هیچ اقدام موثری برای رسیدن به آن انجام نمی‌دهند.

گاهی حتی فکر کردن به همه تلاش‌ها و دوندگی‌هایی که باید انجام بدهیم هم ذهنمان را خسته می‌کند. و هرچقدر هدف ما بزرگ‌تر باشد، به همان اندازه هم تلاش و وقت بیشتری از ما می‌گیرد. پس چه باید کرد؟

حقیقت اینجاست که با آرایش جنگی مناسب، می‌توانیم یکی یکی قلمروهای موردعلاقه‌مان را فتح کنیم. مهم‌ترین اقدامی که باید در اولین مرحله انجام بدهیم، خرد کردن هدف است. اشتباه نکنید! منظور من این نیست که چیزی را بشکنیم؛ بلکه منظور تقسیم ماهرانه وظایف و اقداماتی است که باید در مسیر رسیدن به هدف انجام دهیم.

نقشه‌های کوچک برای موفقیت‌های بزرگ

یا: چگونه اهداف بزرگ را به اقدامات کوچک‌تر خرد کنیم؟

حتما ضرب‌المثل «اندازه دهانت لقمه بردار» را شینده‌اید؟ مثل این است که بگویند «تو در حد و اندازه این کار نیستی!» اما من دوست دارم یک تغییر کوچک در این ضرب‌المثل ایجاد کنم: هر لقمه‌ بزرگی که دوست داری را بردار و بخور، اما قبلش آن را خرد کن! درست است که باید با توجه به ظرفیت‌هایمان اقدام