سلام به ۱۴۰۰: چگونه سالی که گذشت را مرور کنیم؟


از چندسال پیش با خودم قرار ملاقاتی اختصاصی و منظم برای هر ماه تعریف کردم. آخرین پنجشنبه‌ی هر ماه، در کافه‌ای با خودم خلوت می‌کردم و به «ماهی که گذشت» نظر می‌انداختم. هرچند مثل خیلی از کارهای دیگرم در زندگی، نظم و دسیپلین بالایی بر این جلسات ماهانه حکم‌فرما نبود و گاها چند نوبتی در بین‌شان وقفه می‌افتاد، اما هربار که به یادداشت‌های آن جلسات انفرادی رجوع می‌کنم، چیزهای مهم و جذابی دست‌گیرم می‌شود. من در همه‌ی این سال‌ها از پایش خودم دست بر نداشتم و سعی کردم این عادتِ خوش را محدود به هرسال یکبار نکنم. اینکه چقدر از این خودکاوی‌ها برای اصلاح امور بهره بردم، مساله‌ای دیگر است. آنچه اهمیت دارد، دقت نظری‌ست که پس از این خودنشینی‌ها نسبت به خودم و مسیری که در حال طی آن بوده و هستم پیدا کردم.

آن‌چه که در حال خواندن آن هستید، آخرین محتوا از بسته‌ی برنامه‌ریزی راهرو برای سال نوست. قرار است با شما خداحافظی کنیم و شما را با آنچه که تا به این‌جا حضورتان تقدیم کردیم، تنها بگذاریم. اما پیش از آن، یک مهم را باید متذکر می‌شدیم: اصالت به عمل است و نه نتیجه.

یقین داریم که خواندن چندصد صفحه محتوا و صرف زمان با هدفِ رسیدن به سطح بهتری از زندگی، خود عملی ارزشمند است و باید آن را به فال نیک بگیرد. تا همین جای کار، یک گام جدی از بسیاری پیش افتاده‌اید. نتیجه، هر چه که باشد، مقدم بر این «اقدام» و «خواستن» نیست.

سلام ۱۴۰۰!

خود را جای شما قرار دادیم و در پایان سالِ آتی تصور کردیم. تخیل کردیم شما را، که محتوای این بسته را خوانده و شنیده‌اید و حالا، در انتهای بخشی از مسیر زندگی که می‌خواستیم بهتر از همیشه باشد، قرار داریم. چگونه و با چه متر و معیار باید به راهِ طی شده نگاه کرد؟ چگونه باید خودمان را ارزیابی کنیم؟ آیا این پرنده توانسته است نسخه‌ای بهتر، هدفمندتر، موفق‌تر و خوشحال‌تر از شما بسازد؟ از صمیم قلب امیدواریم که این‌چنین باشد، اما برای قضاوت در این خصوص، بد نیست که بدانیم:


در انتهای سال باید خود را با چه سوالاتی مواجه کنیم؟

چند توصیه‌ی کوتاه، اما کاربردی و راهگشا آماده کردیم که برآیندی از بازخوانی چندین منبع مختلف در حوزه‌ی برنامه‌ریزی، خودشناسی و