گسترش کرانه‌های زندگی با خروج از منطقه امن

منطقه امن، محدوده‌ای از رفتارها، عادت‌ها، سنت‌ها و باورها است که به ما احساس پایداری و امنیت می‌دهد. با وجود این، در گذر زمان این رفتارها و عادت‌ها، بی‌حاصل و دست و پاگیر می‌شوند. امروزه، بسیاری از افراد از طریق ارائه پیام‌هایی الهام بخش به شما اصرار می‌کنند که قدم را از منطقه امن خود فراتر بگذارید. واقعیت این است که انجام کارهایی جدید و گاه اندکی خطر کردن برای جسم و روح شما مفید خواهد بود. با این حال، ایجاد تغییر در روال عادی زندگی کاری بسیار دشوار است.

به خاطر داشته باشید که گسترش کرانه‌های زندگی و خروج از منطقه امن کاری بسیار بزرگ است که همت عظیمی می‌طلبد. اما برای انجام این کار، ابتدا باید با مفهوم منطقه امن آشنا شده و بفهمیم به چه دلیل دل کندن از آن تا این اندازه دشوار است؟ خروج از منطقه امن چه فوایدی برای ما داشته و این همه پافشاری برای گسترش آن چه دلیلی دارد؟ واقعیت این است که ارائه پاسخی تمام و کمال به این پرسش‌ها در چند سطر نمی‌گنجد؛ با این حال، در این جا تلاش خواهیم کرد تا با استناد بر نظریات و تجربیات افراد به نام، موضوع را تا حدودی روشن کنیم.

منطقه امن چیست و خروج از آن به چه دلیل دشوار است؟

منطقه امن، فضایی رفتاری است که کلیه عادات و فعالیت‌های شما در آن، تحت روال و الگوی منظمی انجام می‌گیرد. حضور در منطقه امن موجب می‌شود که استرس و احساس خطر به حداقل میزان ممکن تقلیل پیدا کند. باقی ماندن در این محدوده برای شما نوعی امنیت روانی را فراهم می‌کند. تا جایی که فرد احساس می‌کند از خوشبختی منظم، اضطراب اندک و استرس کمی برخوردار است.

ایده منطقه امن از یک آزمایش کلاسیک روانشناسی نشأت گرفته است. در سال 1908 میلادی، Robert M. Yerkes و John D. Dodson که هر دو از روانشناسان آن دوران به شمار می‌رفتند، بیان کردند که وضعیت آسایش نسبی موجب ایجاد سطح پایداری از عملکرد خواهد شد؛ با این حال، موضوع این است که به حداکثر رساندن عملکرد به اضطراب نسبی نیز نیازمند است. اضطراب نسبی عبارت از میزان مشخصی از استرس است که اندکی بالاتر از میزان نرمال بوده و ما را به حرکت وا می‌دارد. این فضا «اضطراب بهینه» لقب گرفته و به طور کامل خارج از منطقه امن ما قرار دارد. بدیهی است که اضطراب و استرس بیش از اندازه سطح هوشیاری و عملکرد ما را به شدت کاهش می‌دهند.

ایده اضطراب بهینه به هیچ عنوان تازگی ندارد. اضطراب بهینه همان حس و حالی است که هنگام ورود