به لطف خدا در جام جهانی هم، تیم ملی سرود نخواند(+فیلم)

هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد خداش در همه حال از بلا نگه دارد

وقتی تیم ملی کشورت، لقب پیرترین تیم تاریخ ایران در تمام ادوار جام جهانی را به خود اختصاص داده است. فکرش را هم نمی کردی که این تیم که (اگر مدارک تحصیلی تمام بازیکنانش را روی هم بریزی بزور 4 یا 5 تا دیپلم هم از توش در می آید) از خواندن سرود ملی کشورش دربرابر پیر استعمار که خون حداقل 10 میلیون ایرانی را به زمین ریخت خودداری کند.

لینک ویدیو از بی تفاوتی اعضای تیم ملی فوتبال در زمان پخش سرود ملی

(اگر از آپارات به این صفحه آمده اید این لینک را شما دیده اید)

https://aparat.com/v/LpVbi

باب این اتفاق با قهرمانی تیم ملی فوتبال ساحلی باز شد و هیچ برخوردی با آن نشد و پس از آن تیم کشتی فرنگی، والیبال نشسته و ... که در همه صحبت از جوان بودن و عدم پختگی بازیکنان بود و می گفتند نمی شود خرده گرفت.

ولی این که دیگه تیم جوان نبود اتفاقا در مقایسه با تمام کشورهای دنیا و تمام ادوار جام جهانی این تیم، پخته ترین و پیرترین تیم کل ادوار جام جهانی بود.

تیمی بود که کیروش برای بیدار کردن تعصب مرده اشان آنها را به دیدار مادر 3 شهید برد و همه در آن دیدار هم قسم شدن برای پرچمشان می جنگند.

برای تکان دادنشان کی‌روش بعد از دیدار با بچه های یتیم شهر بهشت، محله‌های جنوب شهر را نشان بچه‌های تیم ملی می‌داد و می‌گفت: «ببینید، شما با پول مردم این محله‌ها دارید برای جام جهانی آماده می‌شوید. مردمی که پولشان پشتوانه تیم ملی است، اینطور دارند در فقر زندگی می‌کنند.»

تیمی بود که کیروش اصرار در اصرار که بتواند قبل از عزیمت آنها را با رئیس جمهورشان چشم در چشم کند، شاید به خودشان بیایند و تعصب دار شوند.

اما نشد که نشد که نشد.

تا همین چند ماه پیش تمام اعضای تیم ملی دست به سینه با افتخار سرود ملی کشورشان را می خواندند

و سالها این رسم دیده می شد که ورزشکاران خاک را می بوسیدند و برای رفتن به میدان از مردم التماس دعا داشتند.

و با هر وزنه زدن یا ابولفضل می گفتند.

سالها می گذرد از آخرین باری که می دیدیم که بازیکنی که به تیم آمریکا گل می زند چگونه در زمین فوتبال با مشتهایی گره کرده، اشک شوق می ریزد.

مردم ایران روز بازی با استرالیا را فراموش نمی کنند که «تری ونبلز» مربی وقت استرالیا، با نگاهی تحقیر آمیز به کشوری در تحریم گفته بود ایران را با اختلاف 10 گل شکست می دهیم و در کنفرانس خبری قبل از بازی و حین مصاحبه والدیر ویرا مربی ایران که صعود ایران را پیش بینی می کرد اینگونه نگاه معنا دار حاکی از سخره داشت اما بعد از بازی مقتدرانه ایران؛ برای همیشه از دنیای فوتبال محو شد.

پشتوانه آن بازی شکوه مند که به لطف خدا منجر به صعود تیم ملی ایران شد نگاه میلیونها ایرانی و دعای مومنان بسیار و خانواده شهدا و عنایت شهدا بود و اگر نبود خواست مطلق الهی، تحقیر ایران محقق می شد.

وَمَا رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ

مردم ایران از همه بیشتر معنای لطف خدا را می فهمند، آنروز که ایران که با هزار التماس صاحب موشک شده بود، امیدش به تنها موشک در اختیارش برای بازدارندگی عراق از ادامه موشک باران شهرهای ایران بود، این موشک اسکادی که به سمت بغداد روانه می شد، خطای نقطه برخوردش یک و نیم کیلومتر بود، یعنی با این حد خطای محرز می توانست روی یک مدرسه، یک هایپرمارکت، یک زایشگاه، یک سینما ، یک زمین بازی، یک بازار شلوغ پایین بیاید که این اتفاق اگر می افتاد ایران را در محاکم بین الملی به صلابه می کشیدند اما موشک صاف روی بلندترین ساختمان بغداد که بانک رافدین 80 طبقه بود فرود آمد و با خاک یکسانش کرد جالب است بدانید، باشگاه افسران حزب بعث در آن قرار داشت که افسران زبده عراقی در آن به هلاکت رسیدند؛ که اگر موشک نقطه زن هم بود چنین دقیق تو هدف نمی نشست. آنروز آیه وَمَا رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ به خواست پدر موشکی ایران ساکن شده در بهشت زهرا(سلام الله علیها)، قطعه 24 .بر روی این موشک نقش بسته بود.

از شهیدی می گویم که یکی از نوجوانانی بود که پشت سر امام در بهشت زهرا سرود ای امام را سرداد یعنی حسن طهرانی‌مقدم. (می بینید؛ سرود را چه کسی باید بخواند)

سخن اول: دردلی با خانواده معظم شهدا

اگر عبارت «هیولای تیم ایران در جام جهانی» را در گوگل سرچ کنید می فهمید که آه پرسوز آن مادر شهید وقتی که می بیند حرمت خون 3 فرزند شهیدش نگه داشته نشده چه کرد و چطور قفل بدون کلید دروازه تیم ملی همان ابتدای بازی به بیرون زمین هدایت شد تا ایران فضاحت بار ترین شکست تمام ادوار جام جهانی اش را تجربه کند.

و آیا این جز خواست خدا بود که از بازیکنان انگلیس تیمی ساخته شود که رکوردی خارق العاده ثبت کنند، طوریکه در نیمه اول 366 پاس به هم دادند که بیشترین تعداد پاس برتر یک تیم در جام جهانی از سال 1966 بود.

حضور خانواده محترم شهدا تنها این را می گویم که مطمئن باشید در این حماقت تیم ملی در نخواندن سرود ملی و زیر پاگذاشتن حرمت شهدا و خانواده شهدا

1-خیرتی بوده که در ادامه به یکی از احتمالات آن می پردازم.

2- چون هیچ پشتوانه مردمی نداشت، اتفاقا دلیلی شد که باخت ایران کسی را ناراحت نکند.

سخن پایانی: اما لطف خدا که در جام جهانی هم، تیم ملی سرود نخواند در چه بود.

سالهاست که تریبون ملی در خدمت سلبریتی هاست

سالهاست این طیف افراد با وجود حقوق های میلیاردی از مالیات معاف بوده اند.

سالهاست که کل درآمد یک کارگر ساده در تمام دوران عمرش حقوق یک ماه یا هفته یا حتی روز یک سلبریتی هم نمی شود اما دلش به افتخار آفرینی او خوش بوده است.

با این اوصاف به نظر شما چند ایرانی موافق نخواندن سرود تیم ملی ایران بود و چند منافق موافق آن.

به هرحال من، خیریتی در این می بینم که اتفاقاتی از این دست، باعث شود مسئولین ترتیبی دهند که با نظارت
وممانعت بیت المال از بذل و بخشش، دست سلبریتی ها را از جیب مردم کوتاه کنند.

ای مردم، بگذارید اعضای تیم ملی بعد از سپری شدن دوران بازیگری شان در آمریکا ساکن شوند و گرین کارت بگیرند.

در عوض ما ملتی هستیم که خودمان کشورمان را می سازیم، خودمان موشک می سازیم، خودمان پهپاد می سازیم، خودمان واکسن می سازیم و با ماهواره خودمان به فضا می رویم