دیگران درباره مردم ایران چگونه می اندیشند؟

یک بررسی اجمالی از تفکرات مردم دیگر کشورها درباره ایران حقایق جالبی را برای ما روشن می کند.

توصیه می کنم در سایتهای اجتماعی غیر ایرانی که چند مولفه دارند یعنی:

• سیاسی نیستند.
• صهیونیستی نیستند
• خوانندگانش مغرض و ضدایرانی نیستند
• حق طلب و راستگو هستند

را مورد کنکاش قرار دهید ببینید درباره ایران و ایرانی چه می گویند

درسایه تحریم و منازعات ، تقریبا 30، 40 سالی میشود که مردم کشورهای دیگر با ما و ما ایرانی ها با مردم بیشتر کشورها ، حداقل تعامل را داریم.( شامل مناسبتهای توریستی، تحصیلی، تجاری و...).

در این مدت رسانه های معاند حداکثر استفاده برای مسموم کردن ذهنیت ها بر علیه ایرانیان را برده اند.

مردمان کشورهای دیگر ایران را مجموعه ای از قومیتها با هوشی بالاتر از حدمتوسط می دانند و ... اما رسانه های ضدایرانی سعی کرده اند به آنها القاء کنند که ایرانیان جنگ طلب و ستیزه جو هستند.

اما با این اوصاف به دلیل پشتوانه تمدن قوی مردم ایران به چنین توفیقی نرسیده اند.

این همه را گفتم تا دیدگاه کاربران سایت Quora را درباره ایرانیان در پی نظرسنجی که در این سایت در لینک:

What do you think about Iran and Iranian people?

آورده شده و بهترین پاسخ انتخاب شده توسط مدیران سایت Quora را بیاورم

برایدن والش یک معلم تاریخ درباره ایرانیان چنین نظری دارد:

من ایران را دوست دارم. تاریخ آن، فرهنگ متمایزش، زبان آنها، سنت های آن. مناظر شگفت انگیز کشورشان، جغرافیا، کوه ها و شعر هایشان.

من تحت تأثیر فیلسوفان و شاعران بزرگ پارسی هستم. موسیقی ایرانی فوق‌العاده و رسا است، به‌ویژه موسیقی فولکوریک و سنتی ایرانی.

ایرانیان مردمانی فرهیخته هستند که از فرهنگ و دستاوردهای تاریخی خود آگاه هستند و به امروزشان افتخار می کنند. من تحت تاثیر ایرانیانی هستم که می شناسم و کسانی که اینجا در لندن ملاقات کرده ام. برخورد آنها دوستانه، خوش اخلاق و در برخی موارد برایم الهام بخش بوده اند. آنها دستاوردهای بالایی دارند. مردمی هستند بسیار متمدن.

من همچنین این واقعیت را تحسین می کنم که ایران تنها ملتی است که در برابر قلدری ایالات متحده ایستاده است، از سر تعظیم در برابر آمریکایی شدن امتناع می ورزند و در واقع در برابر بدرفتاری استعماری با فلسطینی ها و دیگران در منطقه مقاومت می کنند.

ایران کشوری بزرگ با تاریخ حماسی و مردمی است که حتی در دوران معاصر دستاوردهای زیادی داشته است، حتی وقتی که این همه ناعادلانه علیه آنها روی هم گذاشته شده است.

من دوست دارم به جای تمام این سال ها[ی تدریس تاریخ ] وقتم را صرف خواندن کتاب در مورد آنها کنم، یا نگاه کردن به عکس های اماکن، نگاه کردن به نقشه های دوره های تاریخی شان و دنبال کردن ژئوپلیتیک بگذرانم.

یک روز شخصا از ایران دیدن می کنم. امیدوارم روزی بتوانم به آنجا سر بزنم. ای کاش سیاست در سطح بین المللی آرام می شد تا بتوانم احساس راحتی بیشتری برای بازدید از ایران داشته باشم. اوضاع عالی به نظر می رسید تا اینکه ترامپ میمون غیرمتمدن آمد و همه چیز را خراب کرد

به هر حال من ایران و مردمش را تحسین می کنم و مطمئنم دیر یا زود ایران از روزهای سخت بیرون می آیند و وارد آینده ای روشن می شوند. امیدوارم افراد بیشتری تجربیات مثبت خود را به اشتراک بگذارند و من دوست دارم روزی شاهد موفقیت ایران در آینده باشم.

درباره من: من بریتانیایی هستم، من چیزی در مورد ایران نمی دانستم تا اینکه 10 سال پیش با دو دوست خوب ایرانی ام اینجا در لندن آشنا شدم. من همیشه به تمدن های باستانی خاور نزدیک علاقه مند بوده ام، اما در 8 سال گذشته چیزهای زیادی در مورد تمدن ها، فرهنگ های اسلامی و همچنین تاریخ آنها آموختم. به نظر من رسانه ها در کشورهای انگلیسی زبان در مورد خاورمیانه بسیار احمقانه هستند و من آنها را دنبال نمی کنم. هر کسی در غرب از ملاقات و صحبت با مردم این منطقه، از جمله ایران، بسیار بیشتر خواهد آموخت[ تا از رسانه ها]. وقتی بیشتر با آنها روبرو شویم متوجه می‌شویم که تصویری که خبرگزاری‌ها از آنها می‌سازند، مزخرف است. مردم ایران خونگرم و بامزه و خوش برخورد هستند. با تشکر برای خواندن!.

[این عین متن برایدن والش بود و هیچ دخل و تصرفی در آن نشده است که می توانید با لینک به اصل مطب بروید]

و یا رابرت باب که یک پژوهشگر تاریخی از آمریکاست مطلب زیر را نوشت:

اینجا در کالیفرنیا یک جامعه نسبتاً بزرگ ایرانی وجود دارد که بیشتر خود را فارس می‌خوانند. آنها عمدتاً یک اقلیت تحصیلکرده هستند که به ویژه در حرفه های پزشکی و دندانپزشکی برجسته هستند. این ممکن است به دلیل فرار طبقات ممتاز پس از سقوط شاه باشد، اما اکنون در مورد[فرزندان ] آمریکایی های نسل دوم و سوم آنها صحبت می کنیم که اغلب هنوز فارسی صحبت می کنند.

تصور بهتری از ایران و مردم آن شاید از فیلم‌های ایرانی گرفته شود که برخلاف بسیاری از فیلم های هالیوود ، به موقعیت‌های واقعی زندگی می‌پردازند. فیلمهایی که دیدم از کارگردانان معتبر و بازیگرانی برخوردار از اعتبار من را تحت تاثیر قرار دادند.

من فقط وقتی می‌توانم از تجربه خودم صحبت کنم که بگویم اکثر ایرانی‌هایی را که با آنها در تماس بوده‌ام مهربان می‌دانم، اما معتقدم این نظر اکثریت قریب به اتفاق آمریکایی‌ها است، علی‌رغم تنش‌های دیپلماتیک ناشی از دولت.