kootevallدرانجمن ادبی کوتوال·۴ سال پیشبر تو فیروزکوه درودهست صبح و فضا غبارآلود مه نشسته در ارتفاع چون دود عازم چزّه کین*وَ یا چاه سر* مردو زن غرق زندگی ، خشنود