بهرام ورجاوند·۲ سال پیشگاه بی گاهان- سی و هشتمگر جز این است که من همیشه یکجایی گیر افتاده بودم... حوالیِ کُنجِ مسلّمِ یک تربیعِ نامعتدل... در مضیقِ مجلسی انفرادی که "وَ اِن یَکاد"ش را…
