محمدرضا محمدی·۶ سال پیشبعد از مدتی مدید . . .خیلی وقت است که ننوشته‌ام. می‌خواهم تقصیر را بیندازم گردن دانشگاه و خوابگاه و دوستان. اما می‌دانم که تقصیر خودم بوده است. اولویتم نوشتن نبوده که ننوشته‌ام. البته این را بگویم که نوشتن‌های صبحگاهی (البته گاهی ظهرگاهی، عصرگاهی و در پاره‌ای از اوقات شبانگاهی) ترک نشده است. اولین دفتر هم رو به اتمام است. تا به حال نشده بود کاری را با این سماجت انجام دهم. واقعا نمی‌دانم چه...
