aminrahmaty·۳ ماه پیشگره بادهادشتی پر از ستاره ی شبگردمدر مدارِ سکوت،در آنسوی وسوسه ی خواب های تکراریکسی وعده ی مرا می دهد به خودشکه می بینم اش...ای نوردخت!بیرون بینداز…
