?مادرکُشی!?

یادمه وقتی بچه بودم روبروی در خونمون یه جوی آب بود که شبانه روز آب توش جاری بود و درختهای بلند چنار و توت با سایه خنکش لذت آب بازی توی جوب رو چند برابر می‌کرد.

یه بار سر کلاس خودشناسی یه خانمی یه سوالی کرد که جواب موصوع مادرکشی هم توش بود.

پرسید:

چطور بفهمیم کسی مارو واقعا دوست داره؟

استاد که از لفظ استاد بدش میومد و ممنوع کرده بود گفت:

اگر راستش رو بخوای در حقیقت هیچ کس کس دیگه رو واقعا دوست نداره،.

یکم تشنج شد، ادامه داد :

محال کسی که خودش رو دوست نداره بتونه کس دیگرو دوست داشته باشه.

همه ساکت شدند.

گفت:

کسی که خودش رو دوست داشته باشه محاله به خودش در درجه اول و در درجه دوم به دیگران آسیب بزنه و فقط کسی خودش رو دوست داره که خودش رو بشناسه، بپذیره و در جهت روح و روان و فطرتش قدم برداره.

بعد بی مقدمه گفت :

دیدید سازمان‌های زیادی برای محافظت از محیط زیست و برقراری صلح تشکیل میشه؟ ولی کاراییشون در حد صفره؟

چون آدمهای این سازمانها نمیتونن محیط زیست رو مراقبت کنن چون خودشون جزو این محیط زیست هستند ولی کاری برای مراقبت خودشون در مقابل خوراک های مضر مادی و معنوی نمی‌کنند.

****

بنده همیشه سوال بزرگی توی ذهنم بوده از اون شبی که تو ایوون خونه وایساده بودیم با خانواده و داشتیم مسیر هواپیمای رژیم صدام رو روی شهر دنبال میکردیم، هواپیمایی که یه موشک تو فاصله نهصد متری نا انداخت و چندین و چند حیوون رو جزغاله کرد و آب اون منطقه رو تا مدتها غیر قابل شرب...

و سوال من این بود که خسارت چند تا آدم که مدام در حال از بین بردن محیط زیست هستند به اندازه یه موشک برابری میکنه؟

تا حالا کسی آمده آماری ارائه بده و بگه در حمله های آمریکا چند صد میلیون حیوون و زمین و آب و غذا از بین رفتن؟

یه بمب اتم چند سال طول میکشه که خسارت‌ها ی زیست محیطی تموم بشه؟

البته همه آدمهایی که خودشون رو دوست دارند حتما محیط زیست و حیوانات و اکو سیستم اطرافشون رو هم حفظ میکننداما نا دچار سازمان‌هایی برای حفاظت از محیط زیست و مادر جسممون هستیم که هیچ راهکاری برای جلوگیری از حمله به محیط زیست نداره. اگر از بالا به جنگهای ظالمانه نگاه کنیم می‌بینیم آدمهایی احمق که در حال از بین بردن کره زمین تنها محل سکونشون هستند و گویی نمیدونند افسانه های زندگی در مریخ و کرات دیگر تا ابد افسانه خواهند ماند.

اما راهکار موقتی برای من و شما دلسوز اینکه اول از خودمون شروع کنیم و بدونیم محیط زیست یعنی ما! اگر من و شما مادرمون رو گرامی نداریم و محافظت نکنیم ازش همانطور که او در کودکی و طفولیت ما رو تر و خشک کرد هم او از بین می‌رود و هم ما...

خواهشا سعی کنیم به این مادر خیرخواهمون اف نگیم و نرنجونینش. حقیقتا این ساده ترین راه برای هر آدم عالیست که خودش و مادرش رو دوست داره.

جوی آب در خونمون دیگه دائمی نیست و با زور آب چاه چند تا درخت توت رو آب میده...