ABNOOSدراتاقک زیر شیروانی ذهن·۲ ماه پیشسبزترین شعرو من پایههای خشم و اندوه بودم. تو جان مرا، اما به عشق دوختی.
ABNOOSدرصاحبان قلب های صورتی·۳ ماه پیشممنتو موری: ممنتو آموریس!به قول هوشنگ بادیهنشین: «یک زندگی و این همه غروب؟» بیا سروناز. بیا که زمانش فرا رسیده بود.
ABNOOS·۳ ماه پیشزوالِ شیطانبرای: (2010) I Saw the Devil «ای کسی که وارد میشوی، همه امید را رها کن..»
ABNOOSدرنوایِ بانو·۴ ماه پیشستارگان خاموشِ تناشمن میخواستم بشر باشم..» برای عینجان ف. گناهِ نخستِ زمین.
