قسمت دوم (قسمت اول بررسی Large-Scale Scrum)
اسکرام در مقیاس بزرگ یا LeSS، رویکرد متفاوتی نسبت به چابک بودن شرکت دارد و بیشتر چارچوبهای سازمانی دیگر را به مقیاس بندی نزدیک میکند. LeSS شما را از زود بزرگ شدن منصرف می کند. به همین دلیل است که کریگ لارمن و باس وودد اغلب LeSS را descaling approach مینامند. با این رویکرد به جای کوچک سازی، همیشه باید به دنبال کوچک ماندن باشید. یکی از کتابهای آنها در مورد LeSS داستانی در مورد یکی از بزرگترین سیستمهای رایانهای ساخته شده در دهه 1950 ، Semi-Automatic Ground Environment یا SAGE را بیان میکند. این پروژه در نهایت به بیش از حد بودجه رسید و بسیار بیشتر از حد انتظار به طول انجامید. یک مدیر ارشد پروژه گفت اگر مجبور باشد همه کار را دوباره انجام دهد، 10 نفر برتر را پیدا میکند و از آنها می خواهد که کل کار را بنویسند. این نما را در کل چارچوب LeSS مشاهده خواهید کرد. چارچوب LeSS از شما می خواهد که با تمایل به افزایش سطح مقابله کنید. هرچه کوچکتر باشید احتمال موفقیت شما بیشتر است. سازندگان LeSS حتی به سه مانع اشاره میکنند که باعث از بین رفتن پروژههای چابک سازمانی میشود و همه مربوط به مقیاس دهی سریع هستند. اولین مورد این است که تیمهای توسعه بیش از حد بزرگ هستند. دوم این که تیمهای توسعه دهنده در بخشهای مختلف کار میکنند. سومین مورد، جابجایی تیمها و یا یكی از تیم ها به كشور یا شهر یا مکان دیگری است. واقعیت این است که اکثر سازمانها با هر سه مورد مواجه هستند. اسکرام در مقیاس بزرگ استراتژیهایی را برای امتحان و کمک به آنها ارائه میدهد. به جای شروع بزرگ، LeSS از کوچک شروع میکند و سپس با سرعت سازمان شروع به تغییر در جهت نیازهای سازمان میکند. این فریم ورک در دو حالت متفاوت ارائه میشود، بنابراین تیمهایی با اندازههای مختلف مجبور نیستند خیلی بزرگ شوند و به همان شیوه مقیاس بندی شوند. اسکرام در مقیاس بزرگ وجود دارد که برای کار در هشت تیم یا تعداد کمتر طراحی شده است. سپس LeSS Huge وجود دارد که برای مقیاس سازی تیمهای بیشتر و در بسیاری از قسمت های سازمان طراحی شده است. در طول LeSS ، این تعارض داخلی بین اندازه گیری و فشار برای کوچک ماندن را مشاهده خواهید کرد. نام LeSS این تعارض را روشن میکند. این یک اسکرام در مقیاس بزرگ است بنابراین بزرگ است، اما در عین حال چارچوب تقریباً کوچکتری است.