ذاتی که صفای دل و آرام وجودی
شایسته ی یک عمر ثنایی و سجودی
هربار گنه کردم و بار دگر اما
آغوش محبت تو به رویم بگشودی
هنگامه ی بخت بدم از راه رسید و
زنگار فلاکت تو ز جانم بزدودی
در محضرت از شرم سرم را نتوانم
بالا ببرم مانده مرا روی کبودی
ای نیل بدان بی نظر وی به رکودی!
تو موجب جاری شدن و جنبش رودی...
حافظ تو بگو جز مِیِ جانان چه تو را بود!؟
گر وی غزلی گفت به او لطف نمودی...!
شاعر به کسی در دو جهان جز تو نگویم
کین شعر جهان را تو چه زیبا بسرودی
شاهنشه شیدایی و شوریدگی و عشق
بی حب تو من را به جهان عمر چه سودی!؟
گفتا احدی:((عشق که تعریف ندارد!))
معنای صریح لغت عشق تو بودی...
علی معلمی
سلام عرض می کنم خدمت همه ی عزیزان دل.
خوبید ایشالا؟
راستش حرف خاصی ندارم. فقط چند تا نکته کوچیک:
اول اینکه برای اولین بار بود سعی خودمو کردم کلاسیک بنویسم شعر رو.
اینکه تونستم خوب درش بیارم یا نه رو میسپارم به نظر شما:)
امیدوارم حداقل ارزش وقتی که برای خوندنش گذاشتید رو داشته باشه?
دوم اینکه ببخشید تو این مدت یه خورده کم کار شدم. سرم خیلی شلوغه. امتحانا پدرمون رو در آورده فعلا:)
دستاورد های جدید آموزش و پرورشه...
چیزی که نخوندیم رو باید امتحان بدیم. زیبا نیست!؟?
به طرف میگم: خب تو که درس ندادی. لااقل محدوده رو کم کن. میگه نمیشه. مهمه.?
هیچ وقت نمی دونستم مهم بودن اینقدر مهمه???
یعنی مهم نیست یه چیزی رو بلدیم یا نه. مهم اینه که اون چیز مهم هست یا نه!?
خلاصه که ببخشید. اگه یه جایی به کامنتتون جواب ندادم که توقع داشتید جواب بدم یا پستتون رو دیر خوندم یا اصلا هنوز نخوندمش یا هر چیز دیگه ای صمیمیانه پوزش من رو بپذیرید...
ایشالا جبران می کنم:)
شنیدن اینم اصلا خالی از لطف نیست:
آلبومی که هرگز تکراری نمیشه برام...
دو پست قبلی:
خیلی مخلصم.
با خدا رفیق باشید:)
دم شما گرم???
یاعلی.
