درد دارم!... درد دارم!... لطفا!... لطفا یک نفر مرا نجات دهد.
از درد متنفرم. درد یعنی عذاب! از وقتی فهمیدم از درد متنفرم صبحی نبوده که بدون درد از خواب برخیزم. از درد متنفرم ولی بیشتر از درد، از خودم متنفرم. از عامل این درد! شاید خیلی شنیده باشید که جوان ها از سر تفریح به سراغ سیگار می روند ولی این همۀ واقعیت ماجرا نیست. من از سیگار متنفرم اما...(خوب به این اما فکر کنید) اما روز های زیادی است که به آن اعتیاد دارم. به خاطر اعتیاد مصرف می کنم؟ قطعا نه! با شناختی که از خود دارم می توانم همین الان درر همین لحظه، آن را کنار گذاشته و مصرف نکنم. می دانی مشکل ماجرا کجاست؟... هر کس می فهمد من سیگار می کشم یا روی خود را از من بر می گرداند و یا با حرف هایش مرا تحقیر می کند. هیچ وقت... تکرار می کنم، هیچ وقت نشد که یک نفر با دیدن نخ سیگار در دستم به جای بیزاری و رویگردانی از من دلیلش را بپرسد... دلیل این که چرا با این که از سیگار متنفرم به سراغ آن رفته ام؟ هرگز این اتفاق نیافتاده و نخواهد افتاد ولی برایم مهم نیست. دیگر خیلی وقت است به این رفتارشان عادت کرده ام.
از همجنسگرایی بدم می آید. از آن متنفرم. چند نفر از بچه های کلاس لقب همجنسگرا را به من داده اند. می دانم از سر شوخی است. آن ها هم فکر می کنند گرایش من از س شوخی است ولی حتی... حتی یک نفر هم سوال نکرد چرا همجنسگرایی؟! چرا گرایشی به این چندشی؟! ولی برایم مهم نیست...
اول صحبت از کسی خواستم مرا نجات دهد. می دانم! می دانم به این حرفم انتقادات زیادی وارد است. چرا خودم خودم را نجات نمی دهم؟؟... چرا از دیگری کمک می خواهم؟...
متن مبهم و گنگی بود. این را هم می دانم. نمی خواستم چیزی بنویسم ولی برای خالی شدن... برای رها شدن، به نوشتن این متن نیاز داشتم. امیدوارم مرا درک کنی! هر چند می دانم که خیلی سخت است. دوست دار تو! یک دیوانۀ میض!
از.......... متنفرم!:)
فقط یه سوال!... تو خودت... از بین بد و بدتر کدام را انتخاب می کنی؟
