نظرتون درباره یک رویایی با گذشته چیه؟
گذشته به تنهایی پتانسیل این را ندارد که بد و منزجر‌کننده باشد! بلکه احساسات حاصل از گذشته هستند که پیش‌پایمان دو رفتار جنگ و گریز را میگذارند!
یکی از این احساسات خشم است! احساسی که حفظ و نگهداری‌اش موجب دفن شدن سایر احساسات می‌شود!
خشم احساس قدرتمندیست که حمل‌کننده‌اش را مورد بیشترین ضربه قرار می‌دهد.
با شباهات بسیاری به اسیدی در دستانتان که اول از هر چیزی خودتان را آب می‌کند!
بهتر است خشم ، ابراز شود، بخشیده شود و یا در جایش پذیرفته شود !
چرا که خشم تنها یک احساس است در وجود آدمی و این آدمی هست که به آن معنا و قدرت می‌بخشد ، این ما هستیم که انتخاب میکنیم چه افرادی را وارد دایره خشممان کنیم!
اما با ابراز آن خشمی نمی‌ماند، چون ماهیتش را تغییر داده‌ایم.
ما در مواقع خشم و ناراحتی از یک یا چند مورد از این سه مورد گله‌مند هستیم!
۱_خود
۲_ زندگی( جهان و دیگران)
۳_خدا
در حیطه خشم مدام به دنبال قربانی هستیم در صورتی که این کار زندگی در گذشته است!
یعنی به حدی گذشته در حال ما نقش بازی می‌کند که در رفتار چند‌دقیقه بعد ما هم موثر است و جلوه می‌کند!
قطعا ادامه دارد !?
