میم مثل مادر

ما مردها قبل از آنکه به دنیا بیاییم و شاید حتی بعد از مرگمان هم نیازمند زنی هستیم تا در کنارمان باشد..
کسی که عشق و احساسات فراوانش را به ما ظرف‌های توخالی ببخشد..
با اشک‌هایمان بگرید و با خنده‌هایمان بخندد..
کسی که صدایش آرامش‌بخش و آغوشش خود آرامش...
از افتخاراتش موفقیت ما و از غصه‌هایش غصه‌های ما است...
مخاطبِ اول مخاطبینمان و همراه اول در تنهایی‌مان..
بهترینشان را همه می‌شناسیم..
اولین همراه زندگی‌مان..
آنکه بعد از یکی بود و یکی نبود غیر از خدا، او هم بود..
اولین زن زندگی‌مان..
زنی که با زا شروع نمی‌شود و آغازش با میم است..
میمی که مرد می‌سازد..
میمی که مفهوم عشق است.
مفهوم محبت...
مهربانی..
مفهوم ما در خانواده..
میمِ مهر و میمِ مرکز، قلبِ خانه..
میمِ من و میمِ ما..
میم ،همچون می‌خواهمت..
میم مثل ماه و مرمر..
میم مثل مادر..