سلام من اهل تاریخ نیستم. یا بهتره بگم هستم ولی خودمو در حد واندازه نظر دادن نمیدونم. ولی میخواستم بگم اگه ایرانی باشی تاریخ برات مثله پیشگویی آینده میمونه و خیلی مهمه خب هممون ناسیونالیست هم هستیم.... ولش کن تاریخ مهمه،خیلی هم مهمه. میخوام بهتون یه مترجم یا بهتره بگم مولف معرفی کنم که منو کتابخون کرد.و باعث شد از زیادی صفحه و کلمات نترسم چند روز هرجا سرمیزنم گریم میگیره دوستان فقط پز نویسنده بودنو دوس دارن. به قول استاد( حداقل ادبیات وسیله نکنید) دیگه مخ زدنم به زبون بازی و رفتن باشگاه گولاخ شدن نیست. افه روشنفکر بودن کافیه....
هرجا میری مردم حاله یه کتاب کامل کردن ندارن والا من توی پیچ کتاب خونامونم که میریم دلم باز بشه تازه گند زده میشه تو روحم. ولش کن ذبیح الله منصوری خدا بیامرز مترجمی بود که من از 10 سالگی تا 15 سالگی کلی کتاب تاریخی کلفت ازش خوندم و چه حالی میکردم از حالی بودنم. بگذریم که بعد متوجه شدم هیچیش ارزش تاریخی نداره و قلمش درسته تاریخی نبود و ترجمه هاش کلا متفاوت بود ولی آدمو مشتاق به تند تند خوندن و لذت بردن میکرد. یعنی چهار جلدی سرزمین جاوید تو یه تابستون که وقت بازی بود پوکوندم.
سینوهه پزشک فرعون که برام صحنه های جنسی هم داشت که دیگه از دستم نمی افتاد.
به ذبیح اله منصوری مترجم بدهکارم کلی خاطره و غرور ایرانی بودن برام ساخت و کتاب خونم کرد.
شمام اگه حال خیلی کتاب خوندن ندارید و فقط یه تویئت و نمیدونم چند خط فقط حوصله دارید. بهتون پیشنهاد میکنم کارای منصوری را حتما بخونید تا عادت کنید. و دوستش خواهید داشت.
فقط یه توصیه اگه خوندید فکر نکنید تاریخ بلدید و تو سره هرکس بزنید نه رمان نگاهش کنید. وحی منزل نیست غلط هم خیلی داره. خیلی.