گمان می کنید بتوانید از امروز دیگر از کلمه«اگر»استفاده نکنید؟!تصوّرش را هم نکنید.ما فرزندان آدم بدون هوا هم اگر زنده بمانیم،بدون اگر نمی توانیم به زندگی مان ادامه بدهیم.گویی ملازه تمام ما را با این قید مزخرف گریز ناپذیر اگر برداشته اند.
از فرزند چهارساله من که شرط تعیین می کند:«اگه غذامو خوب بخورم برام ماشین کنترلی می خرید؟!» ،گرفته تا ترامپ دیوانه که از آن ور دنیا عربده می کشد:«اگر بندهای برجام همانطور که من می خواهم تغییر نکند، آن را پاره می کنم!»،همه درگیر«اگر»هستند!
در تمام زبان های دنیا،کلمه اگر را می توانید بیابید.در کلام متمدن ترین مردم روی کره زمین گرفته تا بدوی ترین مردم دنیا،مانند آدمخوارهای قبیله«کرووای»در جنگل های پاپوآی اندونزی،نیز می توانید کلمه«اگر»را بیابید.کلمه«اگر»مانند هوا می مانند.هر جا که هوایی برای برای تنفس باشد،انسان هم است و هر جا انسان است،بی شکّ کلمه«اگر»هم است.
در میان اگر هایی که هر روز از دهان آدمهای دنیا خارج می شود،اگرهای شعرا و ترانه سراها،زیباترین،بی ریاترین و کم دردسرترین اگرهای دنیا هستند.میان اگرهای شعرا تا اگرهای سیاستمداران قلدری چون ترامپ ،از زمین تا آسمان فاصله است.ای کاش از فردا،فقط شعرا حق استفاده از این کلمه را داشتند!
«اگر» در کلام قیصر امین پور عزیز:
اگر می توانستم
اگر داغ رسم قدیم شقایق نبود
اگر دفتر خاطرات طراوت پر از ردپای دقایق نبود
اگر ذهن آیینه خالی نبود
اگر عادت عابران بی خیالی نبود
اگر گوش سنگین این کوچه ها
فقط یک نفس می توانست
طنین عبوری نسیمانه را به خاطر سپارد
اگر آسمان می توانست ، یکریز
شبی چشمهای درشت تو را جای شبنم ببارد
اگر رد پای نگاه تو را باد و باران
از این کوچه ها آب و جارو نمی کرد
اگر قلک کودکی لحظه ها را پس انداز می کرد
اگر آسمان سفره هفت رنگ دلش را برای کسی باز می کرد
و می شد به رسم امانت
گلی را به دست زمین بسپریم
و از آسمان پس بگیریم
اگر خاک کافر نبود
و روی حقیقت نمی ریخت
اگر ساعت آسمان دور باطل نمی زد
اگر کوها کر نبودند
اگر آبها تر نبودند
اگر باد می ایستاد
اگر حرفهای دلم بی اگر بود
اگر فرصت چشم من بیشتر بود
اگر می توانستم از خاک یک دسته لبخند پرپر بچینم
تو را می توانستم ای دور از دور یک بار دیگر ببینم
«اگر»در کلام ریکاردو الیسر نفتالی ریس باسوآلت(نترسید این هم پابلو نرودا شاعر چکی است!):
به آرامی آغاز به مردن می‌كنی
اگر سفر نكنی
اگر كتابی نخوانی
اگر به اصوات زندگی گوش ندهی
اگر از خودت قدردانی نكنی
به آرامی آغاز به مردن می‌كنی
زماني كه خودباوری را در خودت بكشی
وقتي نگذاری ديگران به تو كمك كنند
به آرامی آغاز به مردن می‌كنی
اگر برده ی عادات خود شوی
اگر هميشه از يك راه تكراری بروی
اگر روزمرّگی را تغيير ندهی
اگر رنگهای متفاوت به تن نكنی
يا اگر با افراد ناشناس صحبت نكنی
تو به آرامی آغاز به مردن می‌كنی
اگر از شور و حرارت
از احساسات سركش
و از چيزهايی كه چشمانت را به درخشش وامی‌دارند
و ضربان قلبت را تندتر می‌كنند
دوری كنی
تو به آرامی آغاز به مردن می‌كنی
اگر هنگامی كه با شغلت، يا عشقت شاد نيستی، آن را عوض نكنی
اگر برای مطمئن در نامطمئن خطر نكنی
اگر ورای روياها نروی
اگر به خودت اجازه ندهی
كه حداقل يك بار در تمام زندگيات
ورای مصلحت‌انديشی بروی
امروز زندگی را آغاز كن
امروز مخاطره كن
امروز كاری كن
ترجمه آهنگ زیبای«اگر(IF)»از گروه«پینک فلوید(Pinkfloyd)»از آلبوم«مادر قلب اتمی(Atom Heart Mother ):
اگر من یک قو بودم
رفته بودم
اگر قطار بودم
دیر می کردم
و اگر آدم خوبی بودم
بیشتر از حالا با تو حرف می زدم
و اگر به خواب می رفتم
خواب می دیدم
اگر می ترسیدم
قایم میشدم
اگر عقلم را از دست بدهم
بی زحمت سیم هایت را در مغزم قرار نده
من اگر ماه بودم
سرد می شدم
من اگر فرمانروا بودم
خم می شدم
و اگر آدم خوبی بودم
فاصله های میان دوستان را درک می کردم
من اگر تنها بودم
گریه می کردم
و اگر با تو بودم
آسوده خاطر بودم
و اگر دیوانه بشوم
باز هم می گذارید با شما هم بازی بشوم؟
اگر من یک قو بودم
رفته بودم
اگر قطار بودم
باز هم دیر می کردم
و اگر آدم خوبی بودم
بیشتر از حالا با تو حرف می زدم
و چند نکته پایانی:
اگر حالتون خوش بود و وقت داشتید،مشاهده پُست قبلی حقیر هم خالی از لطف نیست:
