هر روز چیزهای زیادی را می شنویم،می بینیم و یا می خوانیم.آیا باید همه اینها را بدون کم و زیاد و بدون گزینش به دیگران منتقل کنیم؟همه این کارها شاید از عهده یک گوشی تلفن همراه هم برآید،امّا...
آدم عاقل مثل دستگاه روغن گیری می مونه:
شنیده ها و دیده ها و خوانده هاش رو مانند این دونه های گیاهی رنگارنگ و متنوع به حساب میاره:
تفاله هاشون رو می گیره و قسمت خالصشون که روغن های شفاف و شفابخشی هست رو جدا می کنه و به هر کسی به فراخور نیازش،بهترین و پر فایده ترین روغن رو هدیه می ده.
خالقش هم همین انتظار رو ازش داره:
مطلب قبلیم:
حُسن ختام:توکاتا و فوگ در رِ مینور،یکی از مشهورترین قطعات موسیقی یوهان سباستیان باخ.از اسمش نترسید،گوش کنید و لذّت ببرید:
