گفت:دخترم تا حالا چند تا خواستگار داشته ولی همه رو رد کردیم!
گفتم:خودش می خواسته و شما رد کردید یا نه با همدیگه به این نتیجه رسیدید که طرف رو رد کنید؟
گفت:با هم دیگه به این نتیجه رسیدیم.
گفتم:چرا؟
گفت:حقیقت هر چی تحقیق و بررسی می کنیم بازم می مونیم طرف به درد زندگی مشترک می خوره یا نه؟
گفتم:به نظرم برای شناخت آدما،برای اینکه زودتر به جواب برسی.بهترین کار اینه که بی خیال روش های قدیمی بشی.چون مردم همه شون این روش ها رو بلدن و بیشتر مواقع همدیگه رو دور می زنن.
گفت:پس باید چکار کنیم؟
گفتم:باید بری دنبال راه و روشهای جدید!
گفت:راه و روشهای جدید دیگه کدومه؟
گفتم:من خودم چند تا راه جدید برای شناخت آدما کشف کردم.اگر خواستی بهت می گم.ولی فقط به اینا بسنده نکن.خودتم بگرد و راههای دیگه رو پیدا کن.
گفت:خُب روشهایی که خودت کشف کردی رو بگو تا ما هم بدونیم.
گفتم:یکی از راههای شناخت آدما اینه که یه بار به صورت نامحسوس،رانندگیشون رو رصد کنی؟
گفت:رصد رانندگی شون به چه درد می خوره؟
گفتم:شما وقتی رانندگی یکی رو رصد می کنی،انگار داری روش زندگیش رو می بینی.اگر دیدی بین خطوط رانندگی می کنه،بدون این آدم توی زندگیشم پاشو اندازه گلیمش دراز می کنه.اگر دیدی چراغ قرمز رو رد نمی کنه،بدون این آدم قانونمنده و به زن و بچه ش خیانت نمی کنه.اگر دیدی سرعت غیر مجاز نمی ره،بدون که حریص نیست و به حق و حقوق خودش راضیه.اگر دیدی ترمزهای بیجا نمی زنه،بدون این آدم اهل درجا زدن توی زندگی نیست.اگر دیدی لایی نمی کشه...و در یک کلام اگر دیدی درست رانندگی می کنه،مطمئن باش درست هم زندگی می کنه.
گفت:روش دیگه ای هم هست؟
گفتم:آره!
گفت:بی زحمت بگو.
گفتم:مثلاً اگر طرف اهل ورزش های گروهیه.یواشکی برو ببین چه جوری بازی می کنه.اگر زیاد خطا می کرد.اگر وسط بازی الکی سر و صدا می کرد و فحش می داد.اگر باخت تیمش رو می انداخت گردن داور یا بقیه بازیکنان تیم.اگر برد تیمش رو فقط به پای بازی خودش می ذاشت.بدون این آدم که به درد یک بازی مشترک چند دقیقه ای نمی خوره،به درد یه زندگی مشترک چند ده ساله هم نمی خوره.
گفت:بازم از این راهها سراغ داری؟
گفتم:آره!
گفت:اگه وقت داری بگو.
گفتم:راه دیگه مشاهده نحوه غذا خوردن طرفه.اگر دیدی طرف به اندازه و با آرامش غذا می خوره.اینقدر دهنشو از غذا پر نمی کنه که توی گلوش گیر کنه.موقع غذا خوردن،فقط غذا می خوره.تموم هوش و حواسش به غذا خوردنشه.آب و غذا و سالاد و هر چی رو که توی سفره است رو درهم برهم نمی ریزه توی شکمش.بدون این آدم توی زندگیشم نظم و انضباط داره و کارش درسته.
گفت:تموم شد؟!
گفتم:نه!
گفت:لطفاً بقیه شم بگو.
گفتم:بقیه ش یه کم خصوصی تره می ترسم دور از ادب باشه و در موردم فکر بد بکنی.
گفت:ای بابا این حرفا چیه.بعد از چند سال دیگه من تو رو خوب می شناسم.بدون رودربایستی بگو.شاید به دردم بخوره.
گفتم:یکی از راههای شناخت افراد اینه که به مدت زمان دستشویی شون دقّت کنی و پشت سرشون سریع بری دستشویی!
گفت:جدّی می گی؟!
گفتم:آره.
گفت:خُب این کارا چه فایده ای داره؟
گفتم:وقتی طرف زود بیاد بیرون یعنی از لحاظ گوارش و از لحاظ بدنی تا حدودی سالمه.و اگه سریع پشت سرش بری دستشویی می تونی بفهمی،اهل دود و دم هست یا نه؟اهل نظافت هست یا نه؟مسئولیت پذیر هست یا نه؟...
گفت:راه دیگه ای هم بلدی؟
گفتم:آره!
گفت:چه جوری به این راهها دست پیدا کردی؟
گفتم:به سختی و با دقیق شدن توی رفتار آدمای اطرافم.
گفت:بازم از این راهها بگو.
گفتم:یکی دیگه از این راهها اینه که بری توی محلّه طرف و به سگ و گربه های ولگرد محلّه شون نگاه کنی!
گفت:از روی سگ و گربه های ولگرد محلّ زندگیش،چه جوری می شه شناختش؟
گفتم:اگه دیدی سگ و گربه های محلّ زندگی طرف کر و کثیفن،بدون دم و یا گوش هستن،سوخته یا زخمی ان و بالاخره وضع مناسبی ندارن،بی خیال طرف شو.
گفت:چرا؟
گفتم:وقتی توی یه محلّه آدما به سگ و گربه هاشون رحم نکنن،به خودشونم رحم نمی کنن.کسی که توی یه همچون جایی بزرگ شده باشه،کم می تونه زندگی امن و آرومی رو برای اهل و عیالش فراهم کنه!
گفت:دیگه؟
گفتم:دقت در رفتارهای ریز و درشت افراده.مثلاً روی کسانی که زیاد حرف می زنن.زیاد از خودش تعریف می کنن.خودشون رو می چسبونن به آدمای معروف.سرشون همیشه توی گوشی همراهشونه.بد می شینن.بیش از یکی گوشی دارن.زیاد تکون می خورن.از هیچ کتابی اسم نمی برن.دائم از این و اون حرف می زنن.در کلامشون به هیچ شعر یا جمله ادبی و یا دیالوگ فیلمی اشاره نمی کنن.به زمین و زمان توهین می کنن.عفّت کلام ندارن. روی مدرک تحصیلیشون خیلی تاکید می کنن،... تردید بیشتری به خرج بده و بیشتر درنگ کن.
مطلب قبلیم:
