عادت چیست؟
عادت رفتاری است که آن‌قدر تکرار می‌کنیم که به صورت عملی خودکار و کم و بیش غیر ارادی در ما درمی‌آید.
خلاصه کتاب عادت‌های اتمی نوشته جیمز کلیر:
جیمز کلیر نویسنده‌ی کتاب عادت‌های اتمی به ما یاد می‌دهد که چگونه با شناخت عادت‌های کوچک و مدیریت آن‌ها، هر روز ۱ درصد بهتر شویم و روزی ۱ درصد بهتر شدن، معادل سالی ۳۷ برابر بهتر شدن است! او می‌گوید رفتارها و عادت‌های کوچک است که تعیین می‌کند ۱۰ سال بعد کجا هستیم و چقدر موفق شده‌ایم یا شکست خورده‌ایم.
چرا عادت‌های اتمی؟!
عادت‌های اتمی، عادت‌های کوچکی هستند که خود بخشی از سیستم بزرگتری می‌باشند. همانطور که اتم‌ها بلوک‌های تشکیل‌دهنده‌ی یک مولکول هستند، عادت‌های اتمی نیز بلوک‌های سازنده‌ی نتایج قابل توجه هستند.
عادت‌ها مانند اتم‌های زندگی ما هستند که هر کدام از آن‌ها یک واحد اساسی است و به پیشرفت کلّی ما کمک می‌کند. در ابتدا این عادت‌ها و روال‌های کوچک، بی‌اهمیت به نظر می‌رسند، اما زمانی که در کنار یکدیگر قرار گیرند، باعث شکل‌گیری پیروزی‌های بزرگی می‌شوند.
اما عادت‌های شیمیایی(همان عادت‌هایی که جیمز کلیر به آن‌ها اشاره‌ای نمی‌کند و یا اگر به صورت تلویحی اشاره‌ای کند این اسم را روی آن‌ها نمی‌گذارد)، چه هستند؟
عادت‌های شیمیایی همان اعمال و رفتارهایی هستند که بخشی از شخصیت ما شده‌اند و قرار است گند بزنند به زندگی ما! این عادت‌ها، همان بخش گَند و منفور پیدا و یا ناپیدای شخصیت ما انسا‌ن‌ها را شکل می‌دهند. بخشی که نَفسمان را آلوده و نَفَسمان را دچار مشکل کرده و دست آخر نیز ما را خَسِرَ الدُّنْیا وَ الآخِرَةَ ساخته و دین و دنیای ما را بر باد می‌دهند.
چاره ی ما ساز که بی یاوریم!
به نظرم با روش‌های لحاظ‌شده در کتاب عادت‌های اتمی آقای جیمز کلیر می‌توان حتی از پس عادت‌های شیمیایی نیز برآمد و ریشه‌ی آن‌ها را تا حد زیادی خشکاند. کافی است عادت‌های شیمیایی خودمان که قرار است زندگی مادی و خاصه زندگی معنوی ما را به ورطه‌ی نیستی و نابودی بکشند را شناسایی کنیم و با ترک تدریجی ولی مستمر آن‌ها، خودمان و زندگی دنیایی و اخروی‌مان را نجات دهیم.
تصوّر کنید ما بتوانیم یکی از اشتباهات و یا گناهانی که هر روز مرتکب می‌شویم را شناسایی و پس از اعتراف صادقانه نسبت به وجود آن، از جاذبه‌های خیالی‌اش که موجب ترشح دوپامین در مغزمان می‌شود کم کرده و اسباب انجام‌اش را از بین برده و یا اسباب انجام آن‌را فراهم نکنیم. و چه بهتر که کم‌کم ثواب و یا صوابی را نیز جایگزین آن گناه یا کار اشتباه کنیم. و این کار را تا کم‌کردن شرّ تمام گناهان و اشتباهاتی که داریم، ادامه دهیم. با این کارِ البته نه چندان آسان، چه معجزه‌ای می‌تواند در انتظار دنیا و آخرت و عاقبت ما باشد؟ باشد که همگی با توکّل به خدای عزیز از پسِ انجام‌اش برآییم و رستگار شویم.
دو یادداشت پیشین:
بار دیگر: مَا رَأَیْتُ إِلَّا جَمِیلًا
حُسن ختام: سخنرانی تد با موضوع ترک عادت‌های بد (عادت‌های شیمیایی)
یادداشت بعدی:
