لاک پشت ما پس از سالها دیگر به زندگی مجردی عادت کرده بود که ما موفق شدیم عید امسال یک عروس خوب برایش بیاوریم. عروسی که چند سالی از او بزرگتر بود.
چیزی نگذشت که آنها به ما ثابت کردند تفاهم که باشد "فاصله سنی" حرف است.
در طول روز گاهی با هم دعوا می کنند ولی از قدیم هم گفته اند:«زن و شوهر دعوا کنند، ابلهان باور کنند!»
آنها یک چیز دیگر که به مراتب مهمتر است را به ما ثابت کردند و آن این است که:«آنها فقط لاک ها یشان از سنگ است!»
عصر که می شود می روند گوشه ای از حیاط-کنار باغچه- و پس از قرار گرفتن کنار یکدیگر. عصر به خیر و شب به خیر شان را یکجا به هم می گویند و لاک شان را روی سرشان می کشند!
تا طلوعی دیگر!