![و در [روى] زمين به نخوت گام برمدار چرا كه هرگز زمين را نمى توانى شكافت و در بلندى به كوهها نمى توانى رسيد!](https://files.virgool.io/upload/users/303/posts/f4kg9cfb3ehp/lhmnrcnucxrn.jpeg)
حتماً این داستان رو خوندید یا شنیدید:
پروردگار عالم به حضرت موسی(ع) وحی کرد: این مرتبه که برای مناجات اومدی، یکی رو همراه خودت بیار که تو ازش بهتر باشی!
موسی(ع) خیلی دنبال همچون کسی گشت ولی پیدا نکرد؛ به هر کس می‌رسید جرأت نمی‌کرد بگه من ازش بهترم.
با خودش گفت یه حیوونی پیدا می کنم با خودم می برم و ماجرا رو فیصله می دم. پس همین که به یه سگ درب و داغون و مریض مثل این رسید:
گفت: خودِ خودشه! همین رو همراه خودم می برم! پس ریسمان رو به گردن اون زبون بسته انداخت و دنبال خودش کشوند، ولی یه کم که گذشت، پشیمون شد و ولش کرد و تنهایی پیش پروردگار رفت.
پروردگار فرمود: موسی! چرا فرمانی که بهت دادم، اجرا نکردی؟
موسی(ع) عرض کرد: پروردگارا! کسی رو پیدا نکردم که از خودم پست‌تر باشه.
پروردگار فرمود: ای موسی! به عزت و جلالم قسم اگه کسی رو همراهت می‌آوردی که او را پست‌تر از خودت می دونستی، نام تو رو از طومار پیامبران محو می‌کردم!
چقدر باورش سخته که ما نباید و نمی تونیم حتی خودمان رو از یک سگِ بیمار، بهتر بدونیم!
نشانه های خودبرتربینی:
علمای اخلاق برای بیماری خودبرتربینی نشانه هایی ذکر کرده اند:
متاسفانه وقتی خوب به خودم نگاه می کنم، می بینم کم و بیش دارم با خودبرتربینی دست و پنجه نرم می کنم.
مطلب قبلیم:
یادش به خیر: مطلب زیر رو در ۲۳ آذر ۱۳۹۶ منتشر کردم:
حُسن ختام: دوتا چشم رطب داری! تقدیم به تموم پدرهای خوب دنیا و تموم کسانی که دوستشون دارم:
