خدمتی که ویرگول به حقیر کرد رو هرگز فراموش نمی کنم.ویرگول بود که یه بار دیگه منو به نوشتن بیشتر ترغیب کرد.لذا این نوشته رو پای بی معرفتی نگذارید که حتی اگر بویی از معرفت نبرده باشم،تا هستم خود رو مدیون ویرگول می دونم.
امّا چند وقتیه از همین ویرگول عزیز بوهایی به مشام می خوره که همچون بوهای پراکنده شده در برخی از مناطق تهران،خوشایند نیست و این موضوع بنده رو که از عشّاق ویرگول هستم رو سخت آزار می ده.بنابراین از باب تذکّر چند ایمیل برای ویرگول فرستادم و در ذیل پُُست ها نیز اعلام کردم که از نویسنده پُست بخواهید که پُُست رو بازبینی و اصلاح کنه.ولی در کمال تعجّب و بر خلاف همیشه،هیچ اتفاقی نیفتاد.چند روز و چند هفته ای صبر کردم.باز هم اتفاقی نیفتاد.برای همین سکوتم رو با این پُُست شکستم:
تک و توک پُُست هایی رو می بینم که سرشارند از الفاظ رکیک و ناجور که هر چند نسبت به پُُست های خوب و پر محتوا،ازشون استقبال نشده ولی افسوس می خورم که روزی در ویرگول اگر کسی اسمی از شخص مشهوری می آورد که حکم محکومیتش صادر شده بود و نقل محافل رسانه ای بود،الساعه و بی جهت،پُستش فیلتر می شد!
در این پُست ها از تمام کلمات به کار رفته و به کار نرفته در مثنوی معنوی(!)مولانا استفاده شده بود و بنده چند بار برای ویرگول ایمیل فرستادم که عمو یادگار خوابی یا بیدار؟!ولی آب از آب تکان نخورد!
پیش از ویرگول،در هیچ فضایی حضور نداشتم.هر از چند گاهی یه مطلب در روزنامه اطلاعات منتشر می کردم. همین.اگر اینجا رو برای نوشتن انتخاب کردم و می نویسم برای اینه که مخاطبان و مختصات ویرگول رو برای خودم و نوشته هام،مناسب تشخیص دادم.آدمای اینجا رو از جنس آدمای محترم و دوست داشتنی می دونم ولی اگر قرار بر این باشه که یواش یواش با ورود برخی(چه با هدف،چه یلخی!)این مختصات دچار تغییرات شگرف اینچنینی و چرخش 360 درجه ای از اون بی نمکی به این شوری شور(!)بشه،دیر یا زود عطای اینجا رو به لقایش خواهم بخشید و حسرت دوستان خوبی که هیچ جا مانند اونا رو نداشتم و نخواهم داشت را بر دل خود خواهم گذاشت.
پس ای ویرگول عزیز!حداقل به ایمیل هام جواب بده و بگو پُست ها رو دیدیم ولی اهمیتی ندادیم و رُک و رو راست و بدون رودربایستی بگو:«گر تو نمی‌پسندی تغییر ده فضا را:یعنی برو خدا روزیت رو یه جا دیگه حواله کنه!»
از اونجایی که اشاره به لینک پُُست های مد نظر باعث بیشتر خونده شدن اونا می شه،از این کار خودداری کردم.
مطلب قبلیم:
حُسن ختام:
آهنگ«زندگی»اثر به یاد ماندنی مرحوم منوچهر طاهرزاده:
