یه درخت یا گیاه مثمر هر جایی نمی تونه رشد کنه ولی کمتر جاییه که علفهای هرز نتونن رشد کنن.همین که رطوبتی به زمین برسه،دانه علف هرزی که در دل زمینه،شروع می کنه به رشد کردن.و چه رشد کردنی!
باغبون خوب یکی از دغدغه هاش،از بین بردن علف های هرزه.اون می دونه که علفهای هرز حریصانه بخش زیادی از رطوبت و انرژی زمین رو که باید صرف درختای مثمرش بشه رو می بلعند.باغبون باید هر چی زودتر علف های هرز رو از بین ببره.اگر دیر بجنبه،علف های هرز بر زمینش تسلّط پیدا می کنن.در اینصورت دیگه هیچ محصولی که عایدش نمی شه هیچ،تموم زحمتاش هدر می ره و یه عالمه ضرر و زیانم بر روی دوشش تحمیل میشه.
یه باغبون خوب،باید شش دونگ حواسش به مزرعه ش باشه.باغبون خوب،علف های هرز رو می شناسه. باغبون خوب،سریع و بدون تعلّل دست علف های هرز رو از زمینش کوتاه می کنه.باغبون خوب،می دونه که نباید گول ظاهر زیبای برخی از علف های هرز رو بخوره.باغبان خوب،می دونه که شقایق،هر چقدر که در دشت،زیبا باشه و هر چقدر هم که در وصف زیباییاش شعرها سروده باشن،برای مزرعه،فقط علف هرزه.
باغبان عزیز!علفهای هرز رو بَرکن،قبل از اینکه مزرعه از دس بره!
سه مطلب قبلیم:
