دارم کتاب «پرنده به پرنده» نوشته آن لاموت را می خوانم و هنوز کتاب را تمام نکرده ام اما دیروز دو نکته در کتاب خواندم که کمکم کرد نوشته ای را که مدتی دستم بود و نمی توانستم تمامش کنم بالاخره تمام کنم.
البته شاید این دو نکته برای آدمهای کمالگرا بیشتر به کار بیاید.
آن لاموت به دو نکته اشاره می کند:
نکته اول که می تواند موجب شود شروع نوشتن ساده تر شود این است که به خودمان بگوییم فقط می خواهم شروع کنم به نوشتن و می دانم که متنی وحشتناک، خسته کننده و طولانی و به عبارتی افتضاح خواهد بود (که البته هیچکس قرار نیست آن را ببیند). لاموت به این نسخه از نوشته که اولین نسخه هم هست می گوید: پیش نویس افتضاح ابتدایی.
«تقریبا هر نوشته خوبی با تلاشهای وحشتناک ابتدایی شروع می شود. شما باید جایی کار را شروع کنید . با آوردن چیزی، هر چیز روی کاغذ شروع کنید. یکی از دوستانم می گوید پیش نویس اول پیش نویس همینطوری است. شما فقط آن را همین طوری روی کاغذ می آورید. پیش نویس دوم اما پیش نویس حسابی است شما به حسابش می رسید و درستش می کنید. و بعد نوبت به پیش نویس سوم ، پیش نویس دندانی می رسد جایی که شما تک تک دندان ها را معاینه می کنید تا ببینید وضعشان چطور است.»
نکته دوم کمال گرایی است. کمال گرایی به معنی داشتن معیارها و خواسته‌های سطح بالایی است که فرد عملا قادر به انجام آنها نیست و به همین دلیل کار موردنظرش را (که اینجا نوشتن است) مدام به تعویق می اندازد. کمال گرایی موجب اهمال کاری و اهمال کاری موجب اضطراب زیاد می شود.
لاموت می گوید باید بر این کمال گرایی غلبه کنیم تا بتوانید آن پیش نویس افتضاح اولیه را بنویسیم. البته کنار گذاشتن ویژگی کمال گرایی سخت است در کتاب هم نکته خاصی گفته نمی شود ولی به نظرم همین که بدانیم قرار نیست متن افتضاح اولیه را کسی ببیند و قضاوت کند یک گام مثبت برای غلبه بر کمال گرایی است.
«کمال گرایی صدای سرکوبگر است، دشمن مردم است. کمال گرایی شما را در همه عمرتان منقبض و معذب نگاه خواهد داشت و این مهمترین مانع بین شما و یک پیش نویس ابتدایی است»
«کمال گرایی کار نوشتن شما را نابود خواهد کرد، قوه ابداع و روح بازیگوشی و نیروی حیاتی شما را مسدود خواهد نمود.»
«باری، جان کلام آن است که اگر دلتان می خواهد بنویسید، باید دست به کار شوید، اما اگر از همان ابتدا کوششی در جهت غلبه بر کمال گرایی تان نکنید احتمالا نخواهید توانست خیلی دور بروید»
«خراب کاری ها دوست حقیقی هنرمند هستند»
من نسخه نشر بیدگل ترجمه مهدی زاده را دارم می خوانم . ولی تصویر اصلی این مطلب در واقع عکس روی جلد این کتاب از نشر سمام است.
