چرا هنوز سلامت روان رو جدی نمیگیریم؟
تا حالا شده یه روز از خواب بیدار بشی و حس کنی حالت خیلی خوب نیست، مثلاً ضعف داری یا سرت سنگینه؟ احتمالاً اولین کاری که میکنی اینه که به استراحت فکر کنی یا حتی بری دکتر. حالا فرض کن همین حالِ بد، نه توی بدنت، بلکه توی ذهنت باشه. چی کار میکنی؟ اصلاً براش وقت میذاری؟ یا ترجیح میدی نادیدهش بگیری؟
مشکل از کجاست؟ چرا هنوز خیلی از ما وقتی بحث سلامت روان پیش میاد، یا شوخی میکنیم یا میذاریمش تو اولویت آخر؟ شاید دلیلش اینه که هیچوقت بهمون یاد ندادن که چقدر مهمه. اما وقتشه که این نگاه رو تغییر بدیم!
سلامت روان فقط “حالِ خوب” نیست!
خیلیا فکر میکنن سلامت روان یعنی اینکه همیشه خوشحال باشیم و استرس نداشته باشیم، ولی واقعیت خیلی فراتر از اینه. یه ذهنِ سالم یعنی اینکه بتونیم احساساتمون رو مدیریت کنیم، با چالشهای زندگی روبهرو بشیم و از همه مهمتر، خودمون رو بهتر بشناسیم.
اما چرا با اینهمه اهمیت، باز هم جدیش نمیگیریم؟
۱. کلیشههایی که دست از سرمون برنمیدارن
حتماً شنیدی که میگن «اینم مُد شده؟!» یا «مشکلاتت رو خودت باید حل کنی!» اینجور حرفا باعث میشن که خیلیا حس کنن کمک گرفتن برای سلامت روان یعنی ضعیف بودن، درحالیکه دقیقاً برعکسه!
۲. چیزی که یادمون ندادن
از بچگی بهمون یاد دادن چطور مسواک بزنیم، اما هیچکس نگفت چطور از ذهنمون مراقبت کنیم. نتیجه؟ تا زمانی که یه بحرانِ جدی سر راهمون قرار نگیره، اصلاً به فکر سلامت روان نمیافتیم.
۳. زندگیِ پرمشغله و بیاهمیت جلوه دادن حالِ خودمون
تو این دنیای شلوغ، همیشه یه چیزی «مهمتر» وجود داره؛ کار، درس، مسئولیتها… اما واقعاً چی از خودمون مهمتره؟ ما عادت کردیم که جسممون رو در اولویت بذاریم، ولی ذهنمون رو نه.
وقتشه که نگاهمون رو عوض کنیم!
چند سال پیش کمتر کسی به تغذیه سالم یا ورزش کردن اهمیت میداد، اما امروز تقریباً همه میدونن که چی بخورن و چقدر تحرک داشته باشن. سلامت روان هم باید همین مسیر رو طی کنه! باید یاد بگیریم چطور از ذهنمون مراقبت کنیم، چطور به موقع کمک بگیریم و چطور دربارهی احساساتمون صحبت کنیم.
حالا یه سوال:
چی میشه اگه از همین امروز یه قدم برای سلامت روانمون برداریم؟ حتی شده یه گفتوگوی صادقانه با خودمون، یه استراحت واقعی، یا کمک گرفتن بهموقع. میتونی یه تغییری ایجاد کنی؟