نمی‌دونم تجربه‌اش کردید یا نه ؟
خیلی بده که یکی رو با تمام وجود دوست داشته باشی؛ ولی نتونی یا بلد نباشی که بهش بگی.
یا اینکه از بس حرف نزدی براش یا اینکه بلد نبودی خوب حرف بزنی براش از تو متنفر بشه و رهات کنه و بره. تا شاید آرامشی رو که خیال می‌کرده با تو به دست میاره رو کنار کس دیگهای تجربه کنه.
و اینکه مطمئن باشه به یه کوه تکیه‌داده، مهم نیست که دیگه چی پیش میاد، برا خودش یا زندگیش. فقط بودنت براش مهمه ....
فقط بدون بودن درست و اندازه تو آرومش می‌کنه و بهش انگیزه میده.
تحملش سخته چون نه‌تنها اون رو از دست دادی، بلکه خودت رو باختی، ناتوانی بهت رسوخ کرده و دیگه جونی نداری تا از دست داده‌ات رو دوباره به دست بیاری یا دوباره کاری کنی که کنارت برگرده ...
