محو جمال

غرق شدم، غرق رخ دوست باز

فارغ از ان حسرت و اندوه باز

٭٭٭

می کشم ان شانه به زلفش خیال

دست نوازش چو به سمتش محال

٭٭٭

تا دل بیچاره بزد پلک و اه

جز گذرش هیچ نماند به جا

٭٭٭

باز که ناکام شده ای، حسرتم

جز نگه اش هیچ نشد ،قسمتم

٭٭٭

پرده ی افکار چو بشکافت باز

از گذرش طالع من برنتافت

(مستان)

مهدی حسن زاده تبريزي