روانپزشک آمریکایی «رابرت لاهی» نقل می‌کند که: «دانش‌آموزان کنونی دبیرستان‌های امریکا به طور متوسط سطح تشویش شان بالا‌تر از حد متوسط بیماران بزرگسالی است که ۵۰ سال پیش به مطب روان‌شناسان می‌رفتند».
و ما با یک بررسی میدانی مشابه این آمار را در مملکت خودمان هم می‌توانیم ببینیم! اما چرا اینگونه است؟ چرا در زندگی مدرن در بسیاری از عرصه‌های زندگی تشویش و اضطراب بیشتری را تحمل می‌کنیم؟!
دلیل اول زیاد شدن نگرانی بشر، افزایش انسانهای تنها است. عواملی چون کم شدن اعضای خانواده‌ها، رشد استقلال فردی، رواج زندگی مجردی و جابجایی مداوم افراد باعث تنها شدن هر چه بیشتر انسانها هستندافزایش انسانهای تنها
بیش از دو میلیارد انسان هر روز از طریق رسانه ها و انتشارات به موضوعات مورد علاقه‌شان دسترسی می‌یابند. مقدار اخبار و اطلاعاتی که در طی گشت دو ساعته در اینترنت نصیب هر فرد می بشود ده ها برابر بیشتر از دانستنی است که بشر اولیه در طول زندگی کسب می کرد.
در همین رابطه این کتاب یعنی پی‌گیر اخبار نباشید! از رولف دوبلی رو حتماً بخونید.
بخونید: غم غربت چیست و چگونه آن را تسکین دهیم؟
سومین عامل افزایش ناهنجاری‌های روحی، کم شدن حوصله و استقامت بشر نسبت به درد و غم می باشد. ما در برخورد با دشواری‌ها صبر و تحمل کافی به خرج نمی‌دهیم و به داروهای آرام‌کننده، الکل، مواد مخدر و حتی این اواخر به پورنوگرافی و سکس بی‌رویه پناه ببریم.
شاید دلیلش این است که اصولاً همه چیز سریع اتفاق می‌افتد و مفهوم زمان برای ما تغییر کرده است. و همین باعث شده تحمل کمترین و کوچک‌ترین ناملایمت را نداشته باشیم!
محمدجعفر زاهدپور
یک روانشناس
