۳خط به پشت هم در مسیری شدید شتابان بودند. اولی بدنبال دومی و دومی بدنبال سومی.
اولی گوید من در عجبم نه از اینکه با چنین سرعتی به او نمیرسم بلکه او بدنبال چیست که اینگونه بدنبال آن میدود و آن دیگر بدنبال چیست که حتی ردی از دیگری هم در این مسیر پیدا نیستو اینگونه گریه کنان نالان همچون یک دیوانه فقط دارد پرواز کنان دور میشود.
براستی که این سه خط خودشان شعر تمام عالمند.
