توی مقالات زیادی درباره مدیتیشن و خالی کردن ذهن و اهمیتشون صحبت کردیم. این موضوع خیلی مهمه و خیلیا رویش تمرکز کردن، به همین دلیل ممکنه فکر کنن مقصد نهایی، خالی شدن و خالی ماندنه! ولی واقعیت اینه که خالی شدن فقط یه مبداست نه مقصد!
فقط خالی شدیم!؟
خیلی از چیزا هست که به شما القا میکنن که اگه مدیتیشن کنید و ذهنتون رو خالی کنید و تو خلا زندگی کنید، به ته دنیا و هدف آفرینش رسیدید و دیگه لازم نیست چیز دیگه‌ای بکنید.
به خاطر اینکه مدیتیشن و خالی شدن ذهن خیلی مهمه و خیلیا در این مورد حرف زدن، خیلیا ممکنه فکر کنن مقصد نهایی، تو خلا زندگی کردنه. ولی باید نکات دیگه‌ای هم درباره این موضوع بشنوید، به همین خاطر روان پنهان اینجاست.
خالی کردن ذهن و مدیتیشن و ساختن سکوت درونی و ...، مقصد نیست! بلکه مبداست.
اینکه شما الان و تو این لحظه و ثانیه‌ای که چشم باز کردید و دیدید از هیچ، هست شدید و به شکل عجیبی به دنیا اومدید، همین مبداست که شما مثل خدا، با قدرت و اراده، روی زمین هستید. یعنی موجودی با قدرت اختیار و توانایی انتخاب، که میتونه هرچیزی رو خلق کنه، تغییر بده و داستان زندگیش رو دقیقا همونطور که دوست داره پیش ببره و بسازه. وقتی خیلی رو خلا ذهنی و خالی بودن تاکید میکنیم، نه به این معنا که خالی شدن و مدیتیشن مقصده، بلکه به این دلیل که هیچ و خالی شدن، راهی برای اتصال به مبدا آفرینشه یا به عبارتی تبدیل شدن به یه تابلوی نقاشی خالیه و بعد از اون، شما میتونید رو تابلوی خالی ذهن و زندگیتون، دقیقا همون چیزایی رو که دوست دارید رسم کنید.
دلیل اینکه خیلی رو خالی شدن تاکید میکنیم به این دلیله که ذهن افراد خیلی پره فکره و انرژی‌ها و قدرت‌های ذهنشون همش به چیزای مختلف و پراکنده صرف میشه و این باعث میشه نتونن دقیقا نقاشی که دوست دارن رو رو تابلوی زندگیشون بکشن.
پس اگه موفق شدین ذهنتون رو خالی کنید، تازه در گام اول هستین.
گام بعدی اینه که خداگونه روی تابلوی زندگیتون نقاشی کنید! چون حضورتون تو این لحظه، فقط به این دلیله که قراره خداگونه زندگی کنید و خدایی کنید.
