امروز شاهین از سه یا چهار سالگی مان می‌گفت. گفت: « سه یا چهار سال که بنویسی تازه معنا و ارزش نوشتن را با تمام هستی ات درک خواهی کرد. نوشتن رنگ دهنده و جلا دهنده است. از زنگ زدگی هایت که میکاهد هیچ، تازه به رایگان رنگی ات هم میکند.»
و اما توصیف اینکه چقدر سخن گفتنش بر دلم نشست و جای خود را به گرمی در گوشه ای باز کرد، سخت است. در اواسط تابستان بود. او را از پیش می‌شناختم اما نه مثل امروز. چون ملالت مثل تکه های کاغذ پاره پاره ام کرده بود، پناهگاهی جز طاقچه برای پناه بردن به کتاب نداشتم. و شاهین پناهی شد بر بی پناهی ام. بر آوارگی که آواره اش بودم. کلامش شیوا بود و قلمش بر دلم می‌نوشت. از دل که با او خواندن و نوشتن را دوباره آموختم، خودم را که دور زمانی در غار تاریک زندگی گم کرده بودم، باز یافتم. او صبور بود و قاطع و من هم تشنه ای که آشفتگی اش به خط آستانه رسیده بود.
آن روز های آغاز، اهل نوشتن من را اهلی نوشتن کرد. به نقل از او می‌خواندم، به پیشنهاد او مینوشتم. شاهین شده بود شراب خمسه آفاق دلم و من به سرمستی، قرمزی اش را هر روز یکجا می نوشیدم.
قرمزی اش به من قرمز بودن را آموخت و سبزی اش، بخشندگی را. پیش از او، مثل امروز سبز نبودم. او شعله سبز آموختن را در کوره تاریک دلم روشن کرد و با قرمزی اش به آن قوت بخشید. سبزی و قرمزی که امروز تمامت ام را در خود بلعیده است. بعد ها با پگاه، ماهان، دانیال و مبینا هم همراه شدیم. شاهین و ربعه اش، هر روز به توانم افزودند تا امروز که به خود می‌نگرم تقریبا به سمت بی نهایت میل میکنم. این نوشته رنگارنگ را هم مدیون خانم پگاه هستم که نگاه نوپدیداش را در باب رنگ ها، طعم ها، شنیده ها، مزه ها و هر آنچه زندگی در آن جریان دارد، به من تزریق کرد. این نوشته را نوشتم تا پیشاپیش تولد سه سالگی ام را جشن گرفته باشم. به افتخار شاهین و به ویژه مدرسه نویسندگی که من را به نوشتن وصل داد و به آن خو گرفته و معتاد کرد.
- پیش آگهی: البته به جای شراب قرمز شاهین با قطره ای از اغماض شما عزیزان، مجبور به سرو شربت قرمز آلبالو، در میلاد سه سالگی ام خواهیم بود.
- پیوست: راستی امروز تاکید شاهین بر انتخاب مخاطب موجب شد تا بدانم برای که خواهم نوشت. کلمه «مردم» را که به توصیه او از لغت نامه ام حذف کردم، گرگرفتگی که مایه گرفته از آسودگی تعلق خاطر دارد، نوک انگشتانم را سوزاند. حال، دیگر وزنه آویختن به آنچه در ذهنم به هزار اوصاف غوطه میخورد، تسهیل شد. وزنه هایی که با تایپ کردن سنگین شده و با تک تک صدا های کیبرد، بر روی صفحه سفید keep note google منگنه میشوند.
۱۳ مهر ۱۴۰۲
