در پست قبلی از چالش تاریخ و ادبیات جهان از روندی که تا اینجا طی کرده‌ام گفتم و امروز در ادامه‌ی آن روند باید از ایتالیا بگویم:
از ایتالیای قرون وسطی در این پست نوشته‌ام و در مورد دو کتابِ مهم آن در پست‌هایی جداگانه مطالبی را بیان کردم: شهریار و دِکامرون.
اما بعد از قرون وسطی در بین سده‌های 17 تا 20 در ایتالیا، با نویسنده‌های زیادی روبرو شدم که همگی آثار زیادی داشتند اما نه موضوع و نه شکل آثار مرا به خود جذب نکرد. از طرفی هیچکدام از اسامی برایم آشنا نبود اما در این بین به یک کتاب برخوردم که به تازگی آن را خوانده بودم.
در واقع چندی پیش به لطف بی‌خوابی و کیندلی که پر از کتاب است یک شب بی‌آنکه از این کتاب چیزی بدانم به عنوان قرص خواب شروعش کردم! ولی اشتباه کردم چون به طور کلی خواب را از سرم پراند. کتابی بود عجیب، کمی سخت، کمی تلخ، صریح، خشن، مبهم و طولانی!
وقتی در کتاب تاریخ ادبیات تراویک به بخش ایتالیای قرن 17تا20 رسیدم تنها نام آشنا همین کتاب بود: شش شخصیت در جستجوی نویسنده.
احتمالاً آثار خوب و نویسندگان قابل دیگری در این دوران هستند ولی من تنها از همین کتاب در این مجموعه پست‌ها خواهم نوشت.
پس پست بعدی: شش شخصیت در جستجوی نویسنده.
