غزل خداحافظی(پدر)

خدا حافظ ای خورشید و ماهِ تابانِ من
خدا حافظ ای مهتاب شبهایِ نهانِ من
تو آفتاب مهربان و من چوابرِ غرور
خدا حافظ ای رفیقِ دل پریشانِ من

امید شب های  ظلم وتاریکِ من
خدا حافظ ای پدر  جانِ جانانِ من

خدا حافظ ای،خون ورگ و نانِ من
ای پدر،ای عزیز دل ومهرِشایانِ من

خدا حافظ ای،نان آورِ پینه بدست
ای عزیز کمرخم شده،بهرخوانِ من

خدا حافظ ای،غم وغُصّه خور قِصّگو
ای پدرِ ای مهتاب شبهای درخشانِ من

پدر،ای عزیزی که دل بسایه ات سپردم
خدا حافظ ای که سایه ات پشتیبانِ من

خدا حافظ ای،پژمرده زکار و زمان
خدا حافظ ای خورشید ومهمانِ من

گر غروبت غم انگیز وغمگُسار است
به الله سپارم،خدا حافظ ای جانِ من

خدا حافظت ای (ولی) ای کاتبِ من
غم مخور دنیا چنین ست ای جانِ من