مادرم برای تو می نویسم، برای تویی که وجودت معنای تمام و کمال هستی، کلامت گرما بخش زندگی، نگاهت روشنی بخش دل و جان، نوازش دستانت لطیف ترین گل بوستان هستی است.
تو لبریز عظمتی، اسوه ی شکیبایی و صبر، دل انگیزترین عطر و شگفتی خلقتی.
از بدو تولد تا به امروز که خودم هم آماده ی مادرشدن هستم، یک لحظه مهر و محبتت را دریغ نکردی. این همه خوبی و زیبایی چطور یک جا در تو نهادینه شده است.؟!!
شب هایی که خواب به چشمانم نمی آید یاد تو می افتم. یاد دستهای انرژی بخشت.
به محض اینکه دستم را بین دستهای گرمت جای می دادی و بوسه ی پر مهرت را بر آن میزدی، سرشار از آرامش می شدم. من به این لحظه ها شرطی شده بودم و هر زمان تشویش و اضطراب وجودم را آزرده می کرد تنها مسکن و آرامش بخش من تو بودی.
هر چه زمان می گذرد بیشتر متوجه ی رنج و زحمت و لطف بی انتهایت می شوم.
فدای تک تک تار مویت که به پای جوانی ما رنگ باخت و سفید شد.
فدای چین و چروک های صورتت که هر خطوطش یادآور رنج هایی است که متحمل شده ای.
هنری نیست که تو نیاموخته باشی. از قلاب بافی و بافتنی وخیاطی گرفته تا قالی بافی و گل سازی و خانه داری در همه دستی برآتش داری.
امروز تابلو فرشی که نمایانگر معجزه ی دستان زحمت کش توست را به دیوار نصب کرده ام.
به هر تار و پود و نقش و نگارش که می نگرم دلم میخواهد هزاران هزار بار بر دستانت بوسه بزنم.
با تمام مشغله و درگیری هایی که داشتی، با درد گردن و دست و کمرت، ذره ذره عشق را به تار این فرش گره زدی و با این تحفه ی گرانبهایت باز مرا شرمسارتر از قبل ساختی.
انتخاب تصویر و رنگ ها نیز جلوه ی دیگری از عشق وجودی توست. عشقی که از لحظه مادرشدن در سینه ات جای دادی و تا ابد ماندگار است.
به هر گوشه ی خانه که می نگرم سلیقه و کدبانویی تو آشکار است. عشق حتی از در و دیوار خانه ات، از ظرف و ظروف و وسایلت نیز هویدا است.
هر وسیله ی کهنه و زوار در رفته ای هم که باشد با خلاقیت و نگاه زیبایی که داری جلوه ی تازه ای می گیرد و دلبری می کند.
صبح گاه که چشمم به چهره ی مهربانت می افتد خدا را سپاس می گویم که یک روز دیگر می توانم آغوش گرمت را در کنارم داشته باشم و از محبتت سیراب شوم.
اگر هر روز بر پای و دستانت بوسه بزنم، اگر لحظه های ناتوانی عصای دستت باشم، اگر سرتا پایت را از طلا بگیرم، سوگند می خورم ذرّه ای از فداکاری هایت جبران نمی شود.
مادرم به تو افتخار می کنم و اعتراف می کنم که لحظه های با تو بودن از عمرم حساب نمی شود.
مادرم به پاس تک تک لحظه هایی که صرف بزرگ شدنم کردی و به ستایش محبت بی اندازه ات، باید بگویم با تمام وجود دوستت دارم.
هیچ گاه فراموش نمیشوی و جایگزینی نخواهی داشت.❤️
