akarimin·۶ سال پیشاولین نوشته ... با ۲۱ سال تاخیرمعلم کلاس سوم دبستانم عاشق شعر نو و به خصوص سهراب بود. چهره ای کشیده و استخوانی داشت ریشو بود، سه تار می زد و تو دفترش که توی یه مدرسه ی مذهبی بود عود روشن می کرد. سازش رو به دیوار دفتر آویزون کرده بود و همیشه صدای موسیقی سنتی از دفترش میومد که به نوبه ی زمان و مکان خودش تابوشکنی خوبی حساب می شد. یادم نمیره همیشه بهم گوشزد می کرد که " علی مبادا یادت بره بنویس...
