من به مهمانی جهان آمده‌ام و...

من به مهمانی جهان آمده‌ام و جهان به مهمانی من. اگر من نبودم، هستی چیزی کم داشت.

اگر این شاخه‌ی بیدِ خانه‌ی ما، هم‌اکنون نمی‌جنبید، جهان در چشم به راهی می‌سوخت.

همه چیز چنان است که می‌باید. آموخته‌ام که خُرده نگیرم. شکفتگی را دوست دارم و پژمردگی را هم...

#سهراب-سپهری