ویرگول
ورودثبت نام
ali.heccam
ali.heccam
خواندن ۲ دقیقه·۷ روز پیش

یک روزی چوپان می‌شوم


یک روزی که از نظر ذهنی آسوده شوم، یک روزی که برسم ،آن وقت است که دست از سر خودم برمی‌دارم ،می‌روم جلوی آینه و می‌گویم :ببخش اگر اینقدر نامهربان بودم .اگر اذیتت کردم آن موقع نه دیگر دشمن فرضی دارم و نه باید از فلانی و فلانی عقب نمانم .نه سبقتی در کار است و نه به دو تا جوان آقازاده که با پورش گاز گاز می‌کنند حسودیم می‌شود .آن موقع دیگر حرف مردم برایم مهم نیست یک روزی دیگر سر اینکه چرا ساعت ۱۱ نخوابیدم یا چرا ساعت‌های زیادی را توی فضای مجازی چرخیدم خودم را دعوا نمی‌کنم و سر خودم داد نمی‌زنم. آنقدر با خودم صدمه زدم که روز قیامتی اگر باشد ،اصلاً به سر پل صراط نمی‌روم مستقیم راهم را کج می‌کنم و سرم را می‌اندازم پایین ومیروم جهنم .نمیخواهم با خودم روبه رو شوم.
یک روزی می‌آید که جان می‌گیرم. بلند می‌خندم .یک روز من هم با خودم آشتی می‌کنم یک روز که به همه چیز رسیدم ،همه چیز را ول می‌کنم .داشتنش برایم اهمیت ندارد فقط می‌خواهم برسم که دیگر با حسرت نگاهشان نکنم یک روز که به همه چیز رسیدم گوشیم را می‌شکنم هر چیزی که توی اینستاگرام دنبال می‌کردم را می‌خرم .دوتا سگ می‌خرم. یکی از همان سگ‌های چوپان نژاد بوردر کالی که خودشان گله را هدایت می‌کنند با یک سگ گله مثل سرابی برای مقابله با گرگ‌ها .می‌روم و چوپان می‌شوم. خورجین خر را پر کتاب می‌کنم و می‌روم .نیمه شب‌ها کنار آتش ساز دهنی می‌زنم .صبح‌ها با صدای حیوانات بیدار می‌شوم. بزغاله تازه به دنیا آمده را ناز می‌کنم. سر صبح با آب رودخانه خودم را تمیز می‌کنم دقیقا مثل یک چوپان واقعی، نه از این‌هایی که جدیداً شیک می‌پوشند و ماشین دارند و خط موهایشان همیشه مرتب است از همان‌هایی که آفتاب صورتشان را تا می‌توانسته سوزانده و آنها هم مخالفتی نکرده‌اند از همان‌هایی که از همان جوب و چشمه گوسفندان آب می‌خورند .از همان هایی که سالی ٢یا٣بار به شهر می آیند .
آخر هفته‌ها سری به چادر عشایر می‌زنم آنجا دوغ و کشک محلی می‌خورم بازی کردن دختر بچه‌هایی را تماشا می‌کنم که هنوز روسری روی سرشان نمی‌ایستد ،چند ماهی است دیگر از پسرها دوری می‌کنند. کنار مادر و مادربزرگشان بافندگی و چرخ کردن شیر و نخ ریسی را می‌آموزند ولی هنوز شیطنتشان زنده است .نگاه می‌کنم و می‌بینم همین جوان‌هایی که زمخت بیل می‌زنند، چطور دل حوله‌ ای شان برای دختر چادر بغلی می‌رود.یک روزی چوپان می شوم.


به قلم دوستم متین! به دلم نشست، خواستم شما هم بخونید 🩵


جاندار بی جانداستاننویسندگیادبیاتسید علی نصرآبادی
یه نویسندم که کلمات، تازه بهش سلام کردن instagram:@ali.heccam_ t.me/Alinssr_ ali.heccam@gmail.com
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید