چــــقدَر ساده بهم ریختی جــــهانِ مرا
چه راحــت گرفتی طاقت و تــــوانِ مرا
آنقدر هــوایِ پریدن به ســـر داشتی که
ندیدی تو لــــطف و عـشقِ بی کرانِ مرا
شاه بـــــانویِ غزلهایِ دلگــــر هر شَبَم
دوریــــت بر هـــم زده روح و روانِ مرا
کجایی روشــــــنیِ شبهایِ تنهــایی ام
که به ظلمت کشــــانده ای آسـمانِ مرا
آه…چه درسی به من دادی ای روزگارِ تلخ
چقد دشــــــــوار گرفته ای امتحانِ مرا
یکنفر نیستت بپرسد که چه آمد به سرت ؟
تا بـــگم….رفـتنت بــریده امــــانِ مرا
خنجرت را بِـکش ای دلـــــبرِ ممنوعِ من
بزن خلاصَش کن جسمِ نیمه جــــانِ مرا
شاید که درسِ عبرتی شود ای روزگــــــار
بــــرایِ آنکه بشنود این داســـــتانِ مرا
……………..
Ali…Senator ✍️
