نکات کلیدی این مطلب:
کلینیک روانشناسی و مددکاری آوان – پذیرش احساسات فرآیند شناخت، درک و در آغوش گرفتن همه احساسات ما بدون قضاوت یا اجتناب است. این نقطه مقابل سرکوب احساسات است، جایی که ممکن است احساسات واقعی خود را انکار یا پنهان کنیم. پذیرش به معنای کناره‌گیری نیست، بلکه به معنای تصدیق صحت تجربه درونی‌مان است و به خود اجازه می‌دهیم بدون انتقاد احساس کنیم. رشد فردی و انعطاف‌پذیری عاطفی را تشویق می‌کند و به افراد اجازه می‌دهد تا فراز و نشیب‌های زندگی را با سهولت و ثبات بیشتری طی کنند.
خود کنترلی اغلب به عنوان توانایی مدیریت و کنترل احساسات، افکار و رفتارهای خود در موقعیت های مختلف تعریف می شود. با این حال، به همان اندازه مهم است که درک کنیم کنترل احساسات ما نیز به معنای نادیده گرفتن یا کنار زدن آنها نیست. بخشی از خودکنترلی و پذیرش احساسات خود بدون قضاوت است. با یادگیری در آغوش گرفتن و رهاسازی احساسات خود، می‌توانیم رابطه سالم‌تری با خود ایجاد کنیم که منجر به رفاه بهتر می‌شود. (پیشنهاد می‌شود مطلب آیا نیازهای عاطفی خود را نادیده می‌گیرید را مطالعه کنید.)
ذهن آگاهی یعنی حضور کامل در لحظه بدون قضاوت یا حواس پرتی. با هوشیاری، می‌توانیم احساسات خود را بدون اینکه در هنگام ظهور درگیر آنها شویم، مشاهده کنیم. این به ما امکان می دهد درک واضح تری از حالات عاطفی خود و توانایی پاسخگویی آرام و منطقی به آنها داشته باشیم. ذهن آگاهی همچنین به ما کمک می کند تا شفقت به خود را تقویت کنیم زیرا یاد می گیریم خود و احساسات خود را بدون انتقاد یا شرم بپذیریم.
خودکنترلی توانایی مدیریت احساسات و تکانه های مخرب و تفکر قبل از واکنش است. این مهارتی جدایی ناپذیر در فرآیند پذیرش و رهایی عاطفی است. هنگامی که احساسی ظاهر می شود، سیگنال های فیزیولوژیکی و پیامدهای روانی بسیاری را به همراه دارد. با مشاهده دقیق این احساسات (چه سفتی در قفسه سینه همراه با اضطراب و چه گرمی در قلب شما همراه با شادی) شما فرآیندی از خود کنترلی را آغاز می کنید. به جای واکنش در الگوهای معمولی که ممکن است درد را تشدید کند یا لذت زودگذر را تعقیب کند، یاد می گیرید که پیچیدگی احساسات خود را کنترل کنید.
خودکنترلی اغلب شامل تکنیک‌های تنفس، چارچوب‌بندی مجدد شناختی یا فعالیت‌های فیزیکی است که حالت عاطفی شما را با نتیجه دلخواه تغییر می‌دهد. مدیتیشن ذهن آگاهی به شما این امکان را می دهد که با احساسات خود بنشینید بدون اینکه داستان یا قضاوتی را به آنها بچسبانید. شما در مشاهده صعود و سقوط احساسات ماهرتر می شوید و با تمرین، هر کدام کمتر ترسناک و طاقت فرسا می شوند.
در اصل، خودکنترلی به معنای سرکوب یا زیاده‌روی نیست. این در مورد احترام و درک تجربیات درونی شما برای ارتقاء چابکی عاطفی است. وقتی به خود اجازه می دهید کاملا احساس کنید، محیطی را برای رشد و بهبودی ایجاد می کنید. این در مورد ایجاد صلح با دنیای عاطفی خود و استفاده از بینش خود برای حرکت در زندگی با هماهنگی و انعطاف پذیری است. (پیشنهاد می‌شود مطلب 8 استراتژی ساده برای تقویت شفقت به خود را مطالعه کنید.)
تمرین “راه رفتن آگاهانه” را در نظر بگیرید، فعالیتی که از حرکت فیزیکی و آگاهی ذهنی به عنوان نوعی از خود کنترلی هیجانی استفاده می کند. تصور کنید در حال قدم زدن در پارک هستید و شروع اضطراب ناشی از استرس را احساس می کنید. همانطور که راه می روید، به جای گم شدن در چرخه افکار مضطرب، روی حرکت پاهایتان، احساس زمین در زیر پایتان و ریتم نفستان تمرکز می‌کنید. با هر قدم، حضور اضطراب را می پذیرید، با این حال از اجازه نمی‌دهید که واکنش شما را برانگیزد. شما احساسات خود را تصدیق می‌کنید و از پیاده‌روی به‌عنوان تکنیکی استفاده می‌کنید که به احساسات فیزیکی اجازه می‌دهد شما را در لحظه حال نگه دارد. این پاسخ آرام و سنجیده جایگزین حالتی می شود که ممکن است مارپیچ واکنشی باشد و قدرت خودکنترلی را در عمل نشان می دهد. (پیشنهاد می‌شود مطلب پاکسازی آوارهای عاطفی را مطالعه کنید.)
بیایید مورد مازیار را در نظر بگیریم، یک مدیر بازاریابی که به طور معمول استرس ناشی از کار را تجربه می کرد. او با پذیرش اصول خودکنترلی عاطفی، شروع به گنجاندن جلسات کوتاه مراقبه در برنامه روزانه خود کرد. زمانی که مازیار با ضرب الاجلی پرفشار مواجه می شود، به جای تسلیم شدن در هراس، برای تمرین تنفسی سه دقیقه ای مکث می کند. این تمرین به او کمک می کند تا خونسردی خود را بازیابد و با شفافیت به وظایف خود نزدیک شود. علاوه بر این، با شناخت قدرت حرکت فیزیکی برای تکمیل تمرین‌های مراقبه‌اش، او پیاده‌روی 15 دقیقه‌ای را در زمان استراحت ناهار انتخاب می‌کند و محیط اطراف و احساساتش را مشاهده می‌کند تا به ثبات برسد. این استراتژی‌ها عملکرد حرفه‌ای و رفاه او را بهبود بخشید، زیرا او یاد گرفت که احساسات را با ظرافت و تمرکز حواس کنترل کند و استرس بالقوه را به اقدام متفکرانه تبدیل کند.
محمد امین مختاریان
مطالب مشابه:
