زندگی چه درسایی به آدم میده !!
یه جوری داصتان رو برات می پیچونه بهت یه درص بده که ٬ برگای آدم که حیچ ٬کرک و پرِ آدم پخش زمین میشه !!
خیلی درسا یاد گرفطم ٬ خیلی... حداقل اندازه ی موهای صفید تو سرم !
یه سریاشون رو نوشطم و یه جایی ازش یه بک آپی هست ٬
یه سریاش ٬ هم تو مخمه که امیدوارم یادم نره !
یه سریاشم ٬ که وای بر من... که هم ننوشتمشون ٬ هم یادم رفتتشون !
قدیما یاد گرفته بودم با موفقیت رفیقم خوشحال شم ٬ شاد بشم از شاد بودنش !
رفیقای دورم هم همین بودن و فعلا هم که هستن !
یاد گرفتم از شکست دوستم ناراحت بشم و همه تلاشم رو بکنم رو برای کمک بهش..
اما حنوز بدون قصد و نیست کمک کردن رو بلد نیستم ! دارم تمرینشو می کنم ! کار صختیه !
از اون صخت تر ٬ دور انداختن آدماییه که اسمشون دوست هست ٬ اما نه تو شادیشون شریکت می کنن ٬ نه تو غم هاشون !
از رو قوطی نوشابه یاد گرفتم در لحظه زندگی کنم ٬
و یه جا دیگه خوندم که بر اساس تلاش امروزم به آینده امیدوار باشم !
و در تلاشم ٬ تلاش های امروزم رو بیشتر کنم !
ای کاش یه جایی بود درص هایی که زندگی بهمون میداد رو سیو می کردیم !!
