باران رومانتیک است؟ برای ما عذب ها که عین عذاب الیم است. چون به محض شروع بارش دو تا کرکس عاشق در خیابان پیدایشان می‌شود. دلم میخواهد جفت پا بروم تو شکم آن زوج. هرچه دلتان میخواهد بگویید همین است که هست.
اصلا پاییز آفریده شده برای دادن حس دلتنگی و تنهایی. روز های کوتاه، هوای ابری، شب‌های دراز و سرد...
البته انصاف نیست این حرف رو درمورد یکی از فصل‌های خدا بگویم. اصلا ما عذب ها بدبختهایی هستیم برای تمام فصول.
پاییز و زمستان که فصل غم و دلتنگی است. در تابستان هم که همه آنقدر بوی عرق می‌دهند که نگو!!
در تابستان زیبارو ترین دخترهای محلمان آرایش بهشان می‌ماسد و صورت حقیقی شان آشکار که هیچ ترسناک می‌شود. جدای از آن با وجود آن همه عطر و اتکلن باز هم بوی اصغر سگ سبیل می‌دهند.
از بهار نگویم که از همه بدتر است. به خاطر حجم زیاد ماچ و بوسه در عید دیدنی ها امکان خطای هدف گیری (لب گیری اتفاقی) آدم را برای حداقل ده سال از عشق و عاشقی که هیچ از خواب و خوراک هم می‌اندازد.
ای‌کاش شرایط راحت تری برای عاشق بودن پیش پایم بود. ای کاش یک عروسی ساده یک خانه اجاه ای و یک دنیا عشق کافی بود .
و اماااااا شما کرکس های عاشق، شاید ما نخواهیم عشوه هایتان برای هم دیگر را در خیابان ببینیم. شاید ما که دستمان به ازدواج نمی‌رسد دلمان بخواهد...
انگار دارید جلوی یک بچه گرسنه فقیر با ولع ساندویچ دو نون می‌خورید.
پس لطفا آدم باشید.
