انسان ایده‌آل‌گرا همیشه و به حالت وسواس‌گونه‌ای در جستجوی بی‌نقص بودن است. برای این فرد، همه چیز باید بی‌نقص باشد، از خانه‌اش گرفته تا لباس افرادی که ملاقات می‌کند. حتی کوچکترین عیب زندگی آنها کافی است تا احساس ناراحتی، اضطراب و برآشفتگی کنند. آنها می‌توانند کل هفته را کاملاً برنامه‌ریزی کنند، اما اگر یکی از برنامه‌های آنها تغییر کند، دنیای‌شان به‌هم می‌ریزد.
متقاعد کردن یک فرد ایده‌آل‌گرا که زندگی آنها بی‌نقص یا بی‌عیب‌و‌نقص است، تقریبا غیرممکن است- زیرا آنها انتظارات بالای خود را به عنوان استانداردهای عادی زندگی تلقی می‌کنند. برخی از آنها نسبت به موفقیت، وسواس دارند: همیشه لیستی از وظایف برای انجام دادن، دارند.
متأسفانه، تعیین استانداردهای بسیار بالا برای هر چیزی در زندگی، می‌تواند در طولانی مدت باعث نارضایتی و ناامیدی شود. دلیل این امر، اعتقاد به این است که این استانداردها، عادی و قابل دستیابی هستند. حتی اگر به اهدافی برسید که رسیدن به آنها به نظر بسیار دشوار باشد، باز هم کارهای بسیار دیگری برای دستیابی وجود دارند و این چرخه مرتبا تکرار می‌شود. از این گذشته، قدردانی سایر افراد هرگز شما را راضی نمی‌کند. به جای اینکه فکر کنید که اهداف شما غیرواقعی هستند، فکر می‌کنید که اگر سخت‌تر کار کنید، می‌توانید به هر چیزی برسید.
خبر بد این است که ذهن شما هرگز آرامش نخواهد داشت، زیرا شما همچنان به دنبال اهداف دیگر خواهید بود. اینگونه است که ایده‌آل‌گرایی شروع به مسموم‌کردن ذهن می‌کند، زیرا همیشه نمونه‌های دیگری وجود خواهند داشت که خودتان را با آنها مقایسه می‌کنید، و به نظر شما "بهتر" از شما هستند. وقتی نارضایتی و احساس عدم کفایت در تحقق اهدافی که تعیین کرده‌ایم ثابت شود، فرسودگی شروع می‌شود.
بارزترین احساس منفی که کمال‌گرایی یا ایده‌آل‌گرایی ایجاد می‌کند فشار بسیار زیاد بر ذهن و روح فرد است.
ریلکس‌کردن، دلپذیر است، اما برای یک فرد ایده‌آل‌گرا، فعالیت‌هایی که "هدف خاصی در نهایت نداشته باشند"، اتلاف وقت و دلیلی برای احساس گناه کردن، محسوب می‌شوند.
برای فرد ایده‌آل‌گرا، لذت‌بردن از زندگی هر روز سخت‌تر می‌شود زیرا این بستگی به تعریف موفقیت بر اساس معیارهای خاص خودشان دارد.
اگر با منظم نبودن کارها و غیره، احساس اضطراب و برآشفتگی می‌کنید، ممکن است یک ایده‌آل‌گرا باشید که یک ذهنیت مسموم را در روند زندگی، برای خود ایجاد می‌کند.
بخوانید: افکار مزمن و وسواس-گونه چیستند؟
آیا این جملات برای شما آشنا هستند؟
اگر چنین است، احتمالا شما یک فرد ایده‌آل‌گرا هستید.
با فکر کردن بیش از حد به دغدغه‌های ذهنی خود و با صرف بیشتر زمان‌تان برای رسیدگی به آن دغدغه‌ها، تعادل زندگی‌تان را از بین برده، و نیز روح و جسم خود را دچار آسیب‌های جدی می‌کنید، و این زمانی است که ایده‌آل‌گرایی شروع به ایجاد مشکلات جدی در زندگی‌تان می‌کند.
همچنین، این الگوهای رفتاری، باعث بروز بیماری‌های جسمی مانند مشکلات روده، میگرن، زخم معده، کولیت، مشکلات پوستی، و فشار خون بالا یا آریتمی شده که با گذشت زمان، تبدیل به بیماری‌های مزمن می‌شوند.
