آرام ای پرندۀ پرپر... سکوت کن
ما قبل تو زدیم به هر در... سکوت کن
از عشق، آب و دانه و فال است سهم ما
پس این همه بهانه نیاور، سکوت کن
دلگیری از تسلسل غم های بی دلیل
امّا به دل نگیر برادر، سکوت کن
با چشم هات حرف خودت را بزن ولی
مثل کتاب های مصوّر سکوت کن
دنیا اگر هزار برابر تو را شکست
غمگین نشو، هزار برابر سکوت کن...
یاسر قنبرلو
