تصحیح باورهای نادرست در درمان اضطراب اجتماعی
از جمله باورهای شناختی غلطی که فرد دارای اضطراب اجتماعی دارد، آن است که اضطراب را نشانه بی‌کفایتی می‌داند. به‌عبارتی دیگر، در نظر آنها اضطراب عامل سنجش عملکرد اجتماعی است و تنها در صورتی عملکرد خود را خوب محسوب می‌کنند که در عرصه اجتماعی، اضطرابی نداشته باشند. این در صورتی است که هر شخص دیگری نیز به‌طور معمول پیش از اجرای موسیقی در جمع، ایراد سخنرانی و … دچار اندکی اضطراب می‌شود.
نکته‌ای که فرد دارای اضطراب اجتماعی باید بداند آن است که می‌توان در عین داشتن اضطراب، عملکرد اجتماعی معقولی داشت و این دو به‌یکدیگر مرتبط نمی‌باشند و داشتن اضطراب نشانه بی‌عرضگی نمی‌باشد. تصحیح این باور غلط شناختی باعث می‌شود تمرکز بر نواقص و اشتباهات در موقعیت‌های اجتماعی کاهش یابد.
نکته دیگری که در درمان اضطراب اجتماعی باید به آن توجه کرد آن است که آنچه باعث اضطراب بیشتر فرد می‌شود تمرکز بر احساسات بدنی و محیط بیرونی به‌جای تمرکز بر کاری است که می‌خواهد انجام بدهد. زیرا میزان توجه انسان، محدود است و نمی‌تواند در عین آنکه بر میزان ضربان قلب، تنفس و … خود تمرکز دارد، در عین حال به کارکردهای اجتماعی خود نیز توجه نماید. بنابراین احتمال اشتباه در عملکرد اجتماعی بیشتر می‌شود.
بهبود خودانگاره نکته دیگری است که باید اصلاح شود. افراد دارای اضطراب اجتماعی، تصور منفی از خود و توانایی‌های خود دارند و مدام از خود انتقاد می‌کنند و به ضعف‌های خود ناظر هستند. آنها از یک سو استانداردهای بالایی دارند و از سویی دیگر، توان خود را پایین در نظر می‌گیرند. مسلماً فاصله بین این دو حد باعث می‌شود فرد خود را ضعیف و بی‌کفایت بداند.
انتقاد از خود را کنار بگذارید. خود را تشویق کنید. شما باید بپذیرید که همه انسان‌ها از جمله شما حق اشتباه کردن دارید. هر انسانی مجموعه‌ای از ضعف و قوت است. هیچ انسانی کامل نیست. ضعف‌های خود را بپذیرید و دوست داشته باشید. زیرا همین نقاط ضعف و قوت شما است که شما را منحصر به‌فرد کرده است. ضعف خود را بپذیرید و دوست بدارید، همانگونه که نقاط قوت خود را می‌پذیرید و دوست دارید.
باورهای شناختی غلط، پایه اضطراب اجتماعی است. تصحیح باورهای غلط به مراجع کمک می کند تا در موقعیت‌های اجتماعی، اضطراب نداشته باشد.
درمان اضطراب اجتماعی با دارو
درمان اضطراب اجتماعی از طریق دارو به تنهایی نمی‌تواند درمان کاملی برای اضطراب اجتماعی باشد. دارو برای اضطراب اجتماعی تنها در کنار درمان شناختی رفتاری موثر است. زیرا دارو به تنهایی موجب می‌شود بیمار باور کند که اگر اضطراب ندارم به‌جهت دارو است. به همین دلیل فرد به دارو وابسته می‌شود. در ابتدای درمان شناختی رفتاری می‌توان از دارو استفاده کرد، ولکن باید با مشورت روانپزشک بتدریج با انجام تمرینات مواجهه‌سازی دارو را کاهش داد.
منبع: https://dr-sanaie.com/درمان-اضطراب-اجتماعی/
سایت تخصصی روانشناسی دکتر کامیار سنایی
