ای پاک ترین وسوسه من
ای سیب سرخ ممنوعه من
تو را ز شاخه چیدن ، تو را داشتن ، برای من همچون آرزویست که خفته به مرگ...
همین قدر دور ز خیال من
تو دوری ز خیال من ....
اما سایه ات زندگانی من است ،
سایه ات مرهمی ست بر دل خسته ی من
سایه ات... برای زیستن کافیست....
EB474