به نام خالق گلِ سرخ
به نام روشنیبخشِ خورشیدِ گلِ سرخ،
به نام روزیدهِ خاکِ گلِ سرخ،
به نام روح دمنده در برگهای گلِ سرخ،
به نام سرخیِ نهفته در جانِ گلبرگهای گل سرخ...
به نام او،
با نام او سخنم را آغاز میکنم.
ای خداوندِ گلِ سرخ،
در تو میجویم پاسخ رازهایم را؛
ای پروردگار عشقها،
چرا جدا ساختی من و او را؟
چرا از دستانم ربودی دستانش را؟
چرا از چهرهی خستهام گرفتی لبخندم را؟
چرا...؟
خداوندا...
کاش لبخندش، جانِ لبانِ خستهام میشد،
کاش آغوشش، گرمای شبانِ سردم میشد،
کاش اشکهایش، طراوتِ گونه هایم می شد...
کاش...
ای خداوندِ لیلی و مجنون،
چرا حسرتِ دیدنش را بر دلم نهادی؟
من او را از تو می طلبم،
دوباره دیدنش را...
دوباره بوییدنِ تنش را...
دوباره عاشقِ او شدن را...
عاشقِ آن عشقِ کهنه...
آمین 🌹
نظراتتون قابل احترام است🙏🏻
