چطور به نوشتههایمان شاخوبرگ بدهیم؟
چگونه ایدههایمان را پر و بال بدهیم؟
این پرسشی ساده نیست.
پاسخ، به گسترهی خودِ هنر نویسندگی برمیگردد.
و شاید نقطهی شروع، نه قلم و کاغذ، بلکه خودِ ما باشیم.
برای گسترش متن، اول باید شخصیت خود را گسترش دهیم.
این گسترش، از درک حضور دیگری آغاز میشود.
اما "دیگری" کیست؟
آیا فقط آن کسی است که روبهرویمان نشسته؟
نه الزاماً.
ما اغلب زیاد حرف میزنیم، بیآنکه حتی ذرهای از درونمان را نشان بدهیم.
اینجاست که کتاب وارد میشود؛
واسطهای بیادعا، که ما را به اعماق «دیگری» میبرد؛
به ژرفای روح انسانهایی که شاید هرگز در زندگی واقعی ملاقاتشان نکنیم.
یک رمان خوب، یک جستار تأملبرانگیز، یک نمایشنامه، حتی یک کتاب کودک،
همه و همه میتوانند ما را نویسندهتر کنند، چون انسانترمان میکنند.
بزودی در وبینار نویسنده شو،
هر جلسه یکی از این مسیرهای کشف را باز میکنیم:
کتابهایی از جنس رمان، فلسفه، علم، هنر، شعر، طنز، تاریخ، آموزش نویسندگی و…
تو با کدامشان کمتر آشنایی؟
کامنت کن یا جواب بده تا سفر از آنجا شروع شود.
فاطمه داداشی
